Trochę niechętnie podeszłam do serialu przez udział JaeJong Kima. Po Tohosinki i Protect the Boss (mimo iż mi się podobało) postrzegałam go jako dość jednowymiarowego kolesia. Ot, loverboy i idol. Szczególnie, że jako solowy artysta nie bardzo przypadł mi do gustu. Mimo to zaczęłam oglądać i muszę przyznać, że całkowicie zmieniłam o nim zdanie. Świetnie odegrał tą rolę. Pełna gama emocji i odpowiednie budowanie potrzebnego klimatu, czy napięcia. Naprawdę pozytywnie mnie tu zaskoczył :)
W przeciwieństwie do kolesia, który odgrywał rolę głównego właściciela kasyna DaeJung. Nie wiem dlaczego, ale nie mogłam na niego patrzeć. Napawał mnie wstrętem i nie chodziło tylko o jego rolę, ale ogólnie. Nie dość, że facet w ogóle grał sztywnie i sztucznie, to na dokładkę nie mogłam zdzierżyć jego twarzy. Te oczka osadzone jedno przy drugim i wąskie usta w tym dziwnym grymasie... Ehhh, po prostu nie mogę go strawić ;)
Ogólnie serial na plus. Może trochę przedramatyzowany, szczególnie na końcu, ale i tak ciekawie się oglądało. Co mnie natomiast dziwiło przez wszystkie epizody... Mafia, gangsterzy i cały ten przestępczy kram... i zero biegania i wymachiwania bronią? Heh ;)