Ogólnie mam bardzo podobne odczucia. Działo się dużo, dynamicznie i nieprzewidywalnie, a to oczywiście na plus. Chociaż Mariana z ta swoją nieprzewidywalnością to chyba odrobinę przegięła. Początek jej wątku z Wyattem wydaje mi się dość naciągany, ale za to ogólnie ma spory potencjał i otwiera wiele nowych furtek.

Callie i A.J cudownie mi ze sobą współgrają, przyjemnie się ich razem ogląda i czekam z niecierpliwością, jak się ich wspólne losy dalej potoczą. Skoro Callie właśnie straciła przez niego pracę, to pewnie łatwo nie będzie, ale za to na pewno ciekawie :D

Co do Kat - widać, że postać jest tak skonstruowana, żeby widza odrzucać. Mamy jej nienawidzić od pierwszego wejrzenia, a potem stopniowo się do niej przekonywać. I fajnie. Takie postaci do nienawidzenia też są w filmach/serialach potrzebne, podgrzewają temperaturę i podnoszą ciśnienie ;) Mam tylko nadzieję, że scenarzyści nie pójdą w oklepany schemat "od nienawiści do miłości", tylko zgotują Kat i Brandonowi jakąś bardziej niestandardową, skomplikowana relację.

Mimo ogólnego pozytywnego wrażenia po obejrzeniu odcinka, mam jedno, poważne "ale". Skoro w końcówce poprzedniego sezonu wyraźnie powiedziano, że mamy jedną ofiarę śmiertelną wypadku, to dlaczego teraz nagle okazuje się, że wszyscy są cali i zdrowi? Czuję się oszukana. Od twórców serialu oczekuję gry fair, a to zagranie z pewnością się w tych kryteriach nie mieści.

Ale chyba w właśnie umarł ten mężczyzna, który prowadził samochód, który wjechał w nich. Stef myślała dlatego, że to Jesus gdy go zobaczyła na noszach. Tak mi się wydaje ;)

Też tak mi się początkowo wydawało, ale czy Stef nie poszukuje kierowcy tego drugiego pojazdu? Skoro go poszukuje, to znaczy, że zbiegł on z miejsca wypadku, a to raczej wyklucza go z grona potencjalnych ofiar śmiertelnych. (Nie mam pewności, czy tak to wszystko było, bo wiedziona własna niecierpliwością oglądałam odcinek bez polskich napisów, aczkolwiek takie odniosłam wrażenie :p)

Z tym ciałem na noszach to był tylko sen. Sprawcy nadal poszukuje :) tak mi się wydaje przynajmniej

Ja z kolei się cieszę, że "wszyscy okazali się cali i zdrowi" i czuję się nie oszukany, lecz miłosiernie potraktowany przez scenarzystów, bo nie jestem gotowy na pożegnanie żadnego z bohaterów....