Zgoda, z tym, że dla mnie wymęczonym, smutnie nie-Weeds'owym sezonem jest tylko ósmy. Najlepsza jest w nim chyba tylko ostatnia, symboliczna scena - wypalają zwykłego, po tych wszystkich latach i przygodach z trawką, tak po prostu zwykłego bucha, wolnego od wspomnień.

Bucha pierwszego w historii tak nawiasem :)