Oczywiście, że tak. Czytałam wiele opinii na temat serialu i mnóstwo osób czepia się tej biednej dziewczyny. Fakt, główna bohaterka nie raz i nie dwa potrafi mocno zirytować, ale ludzie, zwłaszcza nastolatki, tacy przecież są. Życie nie działa w systemie zero-jeden, Hannah najzwyczajniej w świecie nie byłaby wiarygodna bez tych swoich co niektórych denerwujących lub zwyczajnie głupich zachowań. Serial miał poruszyć i poruszył, przynajmniej mnie. Nie rozumiem tylko, po co twórcy zdecydowali się na kontynuację.

Według mnie, to powinna być jedna zamknięta historia. Może w drugim sezonie Tyler zostanie mordercą, w końcu nie bez powodu kupił ten pistolet.

Mnie ten serial zawiódł, bo jest na siłę rozwleczony. Owszem, gwałt to poważna sprawa, ale jej pierwsze powody były wręcz komiczne. Każdy przechodzi przez takie sytuacje w życiu. Cóż, w tym przypadku zadziałała selekcja naturalna.

To co napisałaś świadczy o tym, że nie miałaś styczniści z depresją. Ja miałam i mogę powiedzieć, że nawet najmniejsze pierdoły bolą. Ktoś powie, że jesteś głupia, to już to boli. Ktoś zrobi ci zdjęcie jak robisz coś głupiego i to roześle, to boli. Mówię jak jest. Osoba z depresją przeżywa wszystko dużo dużo dużo mocniej. Nie jest odporna na złe słowa. Mówię z doświadczenia.
Choć i tak wiele ludzi tego nie zrozumie...

Pierwsze powody wcale nie były komiczne, bo prowadziły właśnie do tego najgorszego: do gwałtu. Na samym początku przecież nie miała depresji. Hannah zależało na tym żeby opowiedzieć tą historię od samego początku do końca. Kilkakrotnie był wymieniany termin "efekt śnieżnej kuli". Nie wiem dlaczego tak wielu osobom tak ciężko to zrozumieć. Cierpicie na nie tyle co upośledzenie emocjonalne ale też umysłowe? Definitywnie tak.

To, że w serialu jest poruszany trudny temat nie oznacza, że z miejsca należy mu się dobra ocena. Widzę, że głównym argumentem za "10" jest to, że Hannah miała depresję i Ci co serial oceniają nisko to "nie ogarniają, co to depresja", albo są "upośledzeni emocjonalnie i/lub umysłowo" - gratuluję podejścia. Poza tym akurat u rodziców wsparcia nie szukała, co dziwne bo oni byli spoko, zwłaszcza matka, która co i rusz jej powtarzała że ją kocha, jest super itd. Odcinki są rozwleczone do granic możliwości, zachowania bohaterów (nie tylko Hannah) często nielogiczne. Proponuję przeczytać książkę, może pojawią Wam się jakieś sensowniejsze przemyślenia.

Została zgwałcona przez typa, który wcześniej zgwałcił jej koleżankę i zamiast to komuś powiedzieć to nie, no po co? Lepiej pójść do niego na imprezę... Zbyt wiele absurdów w serial. Widziała winę w każdym, tylko nie w sobie. Rodzice obwiniają szkołę, choć sami niczego nie zauważyli, ale za to szkoła miała wiedzieć? Kazała Clay'owi wypieprzać ładnie mówiąc z pokoju i potem się dziwi, że sobie poszedł. Miała 17 lat, tak? Bo pewna nie jestem. Ale mentalnie jakby 13...

Każdy człowiek ma inny stopień wrażliwości i niektórzy, jak się to określa "mają twardą dupę", a inni wręcz odwrotnie. W serialu Hannah powiedziała, że zawsze ją obchodziła opinia innych (chyba jak większość z nas). Clay'owi kazała wypierdalać, ponieważ wcześniej jej ciało i osoba zostały potraktowane jak zwykła szmata (chwytanie za tyłek przez kolegów, Marcus umówił się z nią dla beki i Justin, który rozesłał jej zdjęcie po całej szkole) i miała po prostu uraz+alkohol robi swoje.
Do Bryce'a poszła pewnie z tego powodu, że prawdopodobnie oprócz ludzi w pracy nie widziała nikogo i jej dusza z samotności umierała. Co do gwałtu przez Bryce'a faktycznie trochę tego nie przemyślała, ale może pomyślała, że jeśli samej Jessice, która tam była i jest ofiarą nie przeszkadza, to jej też nie powinno? Mam nadzieję, że nigdy ciebie gwałt, ani inne takie świństwo nie spotka, chociaż mówi się żeby zrozumieć kogoś, to trzeba poczuć na własnej skórze. Trochę empatii dziewczyno :/

A kto powiedział, że nic takiego mnie nie spotkało? Nie znasz mnie. Zakładasz, że Hanna myślała o tym, że gwałt Jessice nie przeszkadza? Serio? Jessica była mocno pijana więc możliwe, że o tym nie pamiętała, bo nie sądzę, że gdyby o tym pamiętała to polazła by do niego na imprezę. Dopiero potem miała jakieś przebłyski już po odsłuchaniu kaset. Empatii mam w sobie wiele, uwierz, ale główna bohaterka się zachowywała jak jakaś głupia nastolatka. Po akcji z Justinem zamiast odstawić trochę randkowanie, bo się przejechała to nie, szukała dalej chłopaka i to właśnie z tej wyższej półki, z drużyny szkolnej. Kto powiedział, że w liceum trzeba mieć chłopaka? Acha, nie wszystkich interesuje opinia innych :). Dusza umierała? A co z Clayem? Nie mogła z nim się spotykać? Tylko pójść na imprezę do gwałciciela? Dlaczego nie szukała pomocy od osób normalnych tylko dalej się pchała w towarzystwo gdzie każdy traktował ją źle? Jestem zaznajomiona z pojęciem depresji, o której pisałaś wyżej. Ale z tym tępieniem w szkole przesadziłaś. Kilka incydentów, które się zdarzają codziennie. Okej, rozumiem, każdy ma inną wrażliwość. Ale Hanna sama święta nie jest. Nie chcę krytykować nikogo, komu podobał się serial, naprawdę, szanuję każde zdanie. Więc to, że mam swoją opinię na temat tego serialu inną niż Ty nie oznacza, że nie mam empatii. Bo mam, ale wtedy gdy faktycznie widzę, że coś jest nie tak, a nie dla nastolatki, której problemy mogły być naprawdę łatwo rozwiązane. Ale nie, trzeba było się zabić i gnębić innych za grobu i doprowadzić do kolejnego samobójstwa.
Pozdrawiam.

Ja mam ciężką depresję, ale jest spowodowano nieuleczalną chorobą, na którą zdycham powoli, ale skąd takie coś u młodych ludzi? Tak się boicie co powiedzą albo pomyślą o Was inni? Trzeba być sobą, mieć uczciwą samoocenę a resztę zlewać i robić swoje.