Dokładnie. Ja również byłam negatywnie nastawiona co do tego sezonu ale myślałam, że gorzej niż w sezonie 3 być nie może. Myliłam się

Pełna zgoda

Ostatni odc czwartego sezonu mnie dobił,uśmiercili moją ulubioną postać.

Dokładnie tak. Jedyna postać która sobą coś reprezentowała. Żałosne...

Jakby nie dosc ciosow od zycia dostal Clay... ciekawe jak sie po tym wszystkim pozbieral, tyle rysow na psychice i jeszcze to... twórcy mogli już sobie darować.

Sezon 3 - niby kryminał, sezon 4 - niby horror... Ale obejrzeć mimo wszystko warto, bo jest nad czym się zastanowić, nawet jeżeli i negatywnie.
Najbardziej żenujący wybryk fabuły był z latającym samochodem z Clayem i Zackem, który w sumie niczym się nie skończył i nie wiadomo, po co w ogóle był (chyba tylko po to, żeby "zaliczyć" poruszenie "jeszcze jednego ważnego problemu społecznego", czyli jak stracić panowanie nad szybkim autem w wyniku wygranego zakładu). W wyniku tych fabularnych idiotyzmów biedny Zack ciągle był połamany :) Co za pech :)

To samo myślę. Wątków nadźganych tyle na odcinek, że nawet nie są dobrze rozwinięte i można o nich zapomnieć. Najbardziej dobija mnie brak realizmu (ile może przytafic sie i ujsc na sucho bandzie nastolatków) i tu nawet nie będę zaczynać, bo książkę napiszę. Klej w każdym odcinku to samo i chyba w każdym sezonie mam wrażenie te same zdania wypowiada. Strata czasu. Sezon 3 to porażka, ale 4 moim zdaniem jeszcze gorszy. Fuszerka!

Też mi się nie chce wyliczać wszystkich absurdów, za dużo tego. Jednak stęskniony za bohaterami serialu ostatnią serię oglądało mi się dobrze, nawet jeśli byłem świadomy scenariuszowych bzdur.

Z mniejszych rzeczy zdziwiony byłem tym, że leśny biwak prowadziła matka Claya. Czyli ta sama osoba, która dzień wcześniej zdecydowała się na wyjazd i poinformowała o tym zaskoczonego Claya i Justina. Można było tę małą wpadkę przegapić, ale jeśli się nad tym zastanowić, to było dość komiczne rozwiązanie fabularne. Drugą, i zarazem ostatnią, dorosłą osobą na tamtym biwaku był ojciec Alexa. Też zabawne: za każdym razem, gdy liceum organizuje biwak, wysyłają tam policjanta? W ogóle policja w USA nie ma nic innego do roboty, tylko lwią część swojej pracy poświęca nastoletnim problemom licealistów (z jednej tylko szkoły).

Zdziwiony byłem także słownictwem, którego używali uczniowie w stosunku do nauczycieli, dyrekcji, policji. Fuc.ki sypały się jak z rękawa, Clay publicznie znieważał dyrektora, konsekwencji takiego zachowania nie było. Dyrektor przez cały sezon zachowywał się tak, jak gdyby bał się Claya i Jessiki.

Clay, jakkolwiek miał wsparcie od psychoterapeuty, nie miał prawa uczęszczać do publicznej szkoły z uczniami bez zaburzeń. Lista jego przestępstw jest długa. W prawdziwym życiu dla dobra jego otoczenia, byłby usunięty ze szkoły. Przecież to była tykająca bomba!

Z rzeczy, które aż kłuły w oczy, było to, jak bardzo wszyscy wyrozumiali byli wobec homoseksualistów. W sensie: dobrze, że tak było, tylko to nie odzwierciedla nijak rzeczywistości. Kumple z drużyny futbolistów dowiadują się, że ich rozgrywający jest gejem, więc wybierają go na królową balu. Rodzice dowiadują się, że ich synowie są gejami, więc gratulują im (reakcje rodziców Alexa i Charliego były identyczne), a bracia są wręcz zafascynowani wyborami swojego rodzeństwa. Heteroseksualiści (Zach) pocałowani przez gejów, są z tego powodu zadowoleni, a po jakimś czasie wyrażają swój zachwyt jakością pocałunku. W ogóle to wszędzie są geje, pod koniec okazał się nim nawet kurator. I hej, mam pozytywny stosunek do homoseksualizmu, ale świat tak nie wygląda. Nadal więcej jest par heteroseksualnych, jednak w czwartej części pocałunków między kobietą i mężczyzną prawie w ogóle nie było, a na pewno było ich mniej niż tych między mężczyznami. Wyjątek stanowiła Jessica, ale to żaden powód do dumy, bo w tym samym czasie okazywała czułość dwóm gościom, jawiła się więc jako osoba nieuczciwa.

Licealiści wchodzą w dorosłe życie, mając za sobą liczne romanse, zażywanie narkotyków, wielkie pijackie imprezy w luksusowych domach, wypadki samochodowe, próby samobójcze, i wiele więcej. Serial jest całkiem odrealniony, ale chyba nie powinniśmy być zdziwieni: zawsze kolejne sezony stawiają na "więcej" i "mocniej", a ci zakochani w utworze po pierwszym sezonie są zdegustowani.

trzeba być inteligentnym by zrozumieć serial