Nie rozumiem zachwytów nad tym serialem. Może zaistniały dlatego, że to nasze polskie. No i budzi uzasadnione emocje, bo powódź tysiąclecia każdy wspomina po swojemu, choć zawsze z wypiekami na twarzy. Poza tym to wydarzenie jest częścią naszej młodości albo dzieciństwa. Owszem, rzemiosło reżyserskie i gra aktorska bardzo solidne. Świetni Agnieszka Żulewska, Tomasz Schuchardt i Anna Dymna. Poza tym słabo. To że serial budzi emocje, to nie znaczy że jest dobry. Postacie pisane momentami zbyt grubą kreską, tak że nie wiedziałem czy to film katastroficzny czy komedia (komendant policji, pułkownik i jego podwładny). Scenariusz bez suspensu (wyjątkiem zaginięcie Klary). Cały wątek Kęt dość żenująco zakreślony, pokazujący ludzi ze wsi jedynie jako prostych (a momentami prostackich) pieniaczy, co - jestem pewien - nie ma wiele wspólnego z rzeczywistością. No i całe to zarządzanie katastrofą raczej mocno niesprawiedliwie oceniające prawdziwych urzędników, którzy musieli zmagać się z nadciągającą wielką wodą. Ciekawe czy ówczesnemu prezydentowi Wrocławia Bogdanowi Zdrojewskiemu serial się podobał.

Last but not least, kamyczek do ogródka pomysłodawcy i Netflixa. Proponowanie ludziom serialu katastroficznego, odgrzebującego traumę powodzi, po pandemii, po lockdownie, w czasie wojny na Ukrainie, rozmów o zagrożeniu jądrowym i przed ogromnymi problemami z energią zimą to dość ryzykowny pomysł. Moim zdaniem chybiony. Potrzebujemy spokoju, miłości i śmiechu, a nie kolejnych katastrof, choćby tylko na ekranie.