W zasadzie nie ma tu żadnego kryminału, choć jest zagadka. Raczej nie można snuć detektywistycznych domysłów co do zbrodni, która jeszcze się nie wydarzyła. Jest tylko specjalny zabieg urozmaicający oglądanie całości, na zasadzie "kto mógłby kogo". I faktycznie nie ma na końcu żadnego dramatu; jedyną sensowną reakcją na kulminacyjny moment jest: "no i, k*rwa, prawidłowo". Zakończenie jest wręcz cukierkowe, co też nie jest złe, zależy jak patrzeć. Troszkę się rozczarowałam, bo choć zakończenie było sensowne i spójne, to po niezwykle melancholijnej czołówce, dość ważkich problemach i perypetiach bohaterów oraz tych wszystkich małomiasteczkowych kłamstewkach sądziłam, że zakończenie będzie zaskakująco dramatyczne. Że zarówno ofiara, jak i morderca będą ofiarami tych kłamstw, plotek, konfliktów, uraz... Był potencjał na emocjonalny wstrząs, ale wszystko zostało ładnie ugaszone i przysypane piachem. Jest ok, tyle że nie bardzo pasuje to do "pierwszego wrażenia" i rosnących oczekiwań. Ot, jest miasteczko, każdy ma jakąś tajemnicę, ale będzie git.
Niemniej jednak produkcja godna polecenia ze względu właśnie na te problemy ludzi, przede wszystkim przemoc w rodzinie - wręcz podręcznikowe studium całości, wraz z radami od pani terapeutki, samotna matka, wychowywanie dziecka z gwałtu z obawami, że też okaże się psycholem, wpadanie w złość, a nawet obawa po zdradzie - każda babka może znaleźć coś dla siebie. Co do facetów to nie wiem, proponuję Eda "jak być idealnym mężem" ;)

Wydaje mi się, że końcówka była taka cukierkowa, aby w sposób symboliczny pokazać jak prawda nas uzdrawia. Chyba najważniejszym theme tego serialu była toksyczność tajemnicy i jak w pewnych przypadkach wzmacnia ona kata. Milczenie o przemocy, w tym gwałcie, itd daje siłę tylko i wyłącznie sprawcy, w żaden sposób nie pomaga ofierze. Paskudna tajemnica wyszła na jaw i dzięki temu kat został pogrzebany dosłownie i w przenośni. Poza tym miło popatrzeć jak wreszcie ta cała piątka kobiet choć na chwilę może przebywać w zgodzie w swoim towarzystwie. Ale końcowe spojrzenie przez lornetkę pani detektyw wskazuje raczej na to, że długo ta idylla nie potrwa.

bardzo trafna refleksja

Jesteś niepoważny. Ten serial to jeden z najlepszych, wykazujących się ogromem genialnych aktorów w obsadzie i przede wszystkim świetnego scenariusza, a kończąc na wspaniałej grze kamery, jaki kiedykolwiek powstał. O muzyce nie wspomnę. Niesamowita.

solsky zgadzam się z Twoja opinią. Spodziewałam się większego napięcia a tu końcówka była dla mnie rozczarowaniem... zero zaskoczenia. Aleksander jako Perry mnie nie przekonał, widocznie za dużo go oglądałam w Czystej krwi, te same ruchy, miny itp. Ed? ja się zastanawiałam czy nie romansuje z Abby, parę razy spojrzał na nią takim wzrokiem, że dało mi to do myślenia. Reese, Nicol i Laura były świetne. Troszkę nie rozumiem, jak z wielkiej afery jakim było podduszanie dziewczynki nie wezwano od razu psychologa, tylko matka "sama" wymierzała sprawiedliwość ;) Oglądało się przyjemnie nie powiem, ale nie do końca spełnił ten serial moje oczekiwania.

Chyba zgadzam się z opinią. BYć może moim błędem było, że obejrzałam go w jakieś 2-3 dni. Na początku byłam zachwycona serialem, oczywiście muzyka była bardzo dobra. Minęły ze 3-4 tyg, a ja już mało co z niego pamietam...
Wszystko było w sumie przewidywalne (szczególnie końcówka). Czegoś mi tam brakowało. A i Jane w ogóle nie pasowała do tego towarzystwa, tzn jej charakteryzacja, być może aktorka, coś takiego było, że za bardzo mi się to gryzło.

Najlepsza jak dotąd recenzja tej płytkiej mini telenoweli.