W książce jest jeszcze głupsza (moim zdaniem)...Szkoda mi księcia...nie miał facet szczęścia do kobiet

A mnie Was szkoda. Bravo! Życzylibyście sobie mieć w Nataszy bohaterkę idealną, która zakochuje się od pierwszego wejrzenia i jest wierna przez całe życie, niczym Penelopa. A, zdaje mi się, zawiedliście się, bo otrzymaliście zwyczajną 16-letnią dziewczynę.
Piszę z punktu widzenia mniej-więcej jej rówieśnicy: Natasza zaręczona jest z człowiekiem, którego może kocha, ale którego prawie nie zna, który jeszcze rok temu obchodziłby ją tylko jako człowiek z interesami do jej ojca. Przy tym, ów jest daleko, pisuje suche listy, i cały czas daje się odczuć, że ceni ją mniej od wojska. I nagle pojawia się Anatol: piękny, uroczy, zapewniający ją o miłości, pisujący namiętne listy, cały czas zapewniający o swoim uczuciu.
Natasza robi to, co w jej wieku wydaje się naturalne. Przy tym, cały czas ma wrażenie, że postępuje jak bohaterka romansu: zrywa z narzeczonym, aby uciec do "prawdziwej miłości". Ukrywa to w tajemnicy, chce wyjechać w środku nocy.
Tołstoj celowo utkał fabułę romansu: to sieć, w którą plącze się Natasza. Ten wątek ma dwie płaszczyzny: pierwsza to płaszczyzna czytelnika, który zna całą prawdę, druga to płaszczyzna Nataszy, która wie tylko kawałek. Czytelnik myśli, że czyta fragment jak z romansu, ale tak myśli też Natasza. Obojgu wydaje się, że to jest romans. Fragment powieści miłosnej.
Jedyną postacią, która wie o wszystkim, która jest jakby poza "romansem", która trzyma sznurki, jest Anatol. To on tka sieć, i, jako jedyny, nie bierze udziału w "romansie". Kuragin kieruje Nataszą i kieruje czytelnikiem, ich sposobem myślenia. Chociaż bez niego nie byłoby romansu, to tylko on dostrzega wszystko: szarą prawdę.

A wystarczyłoby, żeby książę Andrzej nie odłożył wyjazdu do Moskwy...

100 %zgoda

Trafny komentarz.
Ciekawe czy jakakolwiek 16-sto latka, która uległa pierwszemu drgnięciu serca, po roku nieobecności i drętwych listów miałaby jeszcze jakiekolwiek uczucia. I skąd niby taka szczera nastolatka - zwłaszcza w tamtych czasach bez filmów i rozmów na "te" tematy - mogłaby wpaść na pomysł, że mężczyzna może uwodzić dla żartu czy zemsty?

A czego ty oczekujesz od kobiety ?
Kobieta to istota albo głupia i naiwna, albo próżna, pusta i egoistyczna.
Kobiety od zawsze ignorują i olewają tych bardziej wartościowych facetów.
A gustują w zamożnych facetach lub pewnych siebie i przebojowych cwaniakach z silnym charakterem lub
próżnych przystojniakach.
Kobieca miłość w większości przypadków to chodzenie do
łóżka z mało moralnymi facetami.
Z takimi kobiety najczęściej godzą się na seks bez zobowiązań.
Z takimi najczęściej kobiety godzą się na seks licząc na związek i są wykorzystane.
ok 90% relacji damsko-męskich to seks na kilka razy, układy bez zobowiązań czy romanse ,
a nie związki, bo kobiety wybierają kogo wybierają.
Kobieta nie chce starań, woli o wiele bardziej wybrać sama faceta, który jej się podoba z
jakiś powodów, a wtedy starania są bezcelowe.
Kobieta częściej wybiera facetów z powodzeniem, z większym przebiegiem,
z dużą tendencją do kłamstw i zdrad, a potem jest skłonna takim wybaczać.
Kobiety gorzej traktują mniej przystojnych od przystojnych, nawet jeśli przystojny będzie
głupcem lub prostakiem albo kłamcą bądź też traktował kobiety bardzo przedmiotowo.
Kobiety gorzej traktują nieśmiałych od pewnych siebie cwaniaków.
Kobiety gorzej traktują biedniejszych od zamożniejszych.
A zatem fakty pokazują, że kobiety uwielbiają mało moralnych facetów z dużym przebiegiem.
Kobieca miłość z tych faktów powyżej jest bardzo mało warta.
Nie ma co żałować kobiety obojętnie co je złego spotyka ze strony facetów z
którymi się zadają, same tak wybierają, że wartościowszych olewają,
a lecą na kasę, cwaniactwo, egoizm i próżność.

Chyba mało jeszcze wiesz o kobietach + proponuję leczyć kompleksy gdzie indziej