W tym serialu oglądałam, dla mnie, najcudowniejszą "ever ever" scenę "pierwszego razu" głównych bohaterów, tzn. dokładnie to, co było chwile przed nią. Absolutnie ściska mnie gdzieś obok żołądka, jak tylko Alvaro otwiera drzwi i widzi Beę... Od tego momentu mam ciary przez cały czas, gulę w gardle, gęsią skórkę i nie wiem, jakie inne jeszcze cuda. Ten moment, kiedy on ją całuje, tak, Boże, nie wiem nawet jak to napisać, całym sobą, aż mu tchu brakuje, najpiękniejszy ze wszystkich telenowel, jakie widziałam. Potem to już wiadomo - niesie ją na rekach, jak małą dziewczynkę, jak piórko jakieś, i w końcu staje się... Taka niewinna dziewczyna, a takie uczucia w nim wzbudziła. Widać, jak się o nią bał, że coś sobie zrobi, jak duże wrażenie zrobiło na nim jej wyznanie (z wcześniejszego odcinka), wg mnie, już wtedy po prostu musiał coś do niej czuć... Ale ten moment chwilę przed ich wspólną nocą - jeszcze raz powtórzę, ABSOLUTNIE fantastyczny i bezbłędny.
W życiu bym nie pomyślała, że kiedykolwiek napiszę coś takiego na temat... pocałunku ;)