Serial średni. Do oglądnięcia. Za to pełen błędów logicznych. W pierwszych dwóch odcinkach naukowiec kryminolog jest doktorem, od trzeciego staje się profesorem. Profesorek, już tak go nazywajmy, nie potrafi złożyć łóżeczka dla dziecka i rzuca narzędziami, by w jakiejś następnej scenie pracować nad naprawą mechanizmu zegarka, że niby takie hobby. Profesor ma jasne oczęta i jest szatynem, jego żona również ma jasne oczęta, za to syn to brunet o ciemnych oczach z ciemną karnacją. Cudeńka. Albo żona profesorka to puszczalska ;) I nie, syn nie jest adoptowany ;) Za to gęba profesorka, perfekt i to jego psychopatyczne spojrzenie. Ogranie, ale „ładnie” gra. A pani detektyw trochę mdła, nie bardzo mnie bierze. Bywa.
Ogólnie to produkcja kooperacjno-reżyserska, czyli w naszych czasach normalka. Jest tu reżyser od Czarnej listy (bardzo średnio), ale jest i od Gry o tron, jest i od House, Dexter’a… Więc co zawiodło? Generalnie mała dbałość o szczegóły. I kasa, kasa, kasa… Gdzieś mi to „podśmierduje” trochę "taką jakąś" próbą produkcji angielskiej, co mogłoby być pozytywne, ale jest tylko dziwnie.
Rozwiązania spraw nie są wg zasad logiki, jest to serialik typu: jak potrzeba to coś tam chłopaki wynajdziemy, obmyślimy, dodamy, uzupełnimy, choćby z „rękawa”, żeby widz nie marudził i sponsorzy nas nie zjedli. Damy radę!
No i jakoś dają radę :(