Strasznie mnie ten drugi sezon rozczarował. Pod koniec pierwszego, kiedy Robinsonowie przelecieli przez tunel, myślałem że teraz rozpocznie się prawdziwa przygoda i odkrywanie nowych ciekawych światów, a próba powrotu na Śmiałka lub dobicie do Alfa Centauri przez głównych bohaterów, stanie się motywem przewodnim. Można to było naprawdę fajnie poprowadzić. Co dostajemy? Walkę z rdzą i dowództwem statku. No po prostu mniej ciekawie już chyba być nie mogło. Nieomylność Robinsonów zaczyna być naprawdę irytująca, a przebieg zdarzeń schematyczny i przewidywalny do bólu. W pewnym momencie aż zacząłem liczyć na to, że wreszcie, dla odmiany, powinie im się noga. Wiem, że pierwszy sezon też nie był doskonały, ale jeszcze mnie to tak nie kłuło w oczy. Niestety zakończenie drugiego nie zapowiada niczego szczególnie ciekawego w trzecim. Ojciec Judy? Kogo to obchodzi? Dla mnie to zmarnowany potencjał. Szkoda.