Kocham seriale i filmy, które wprowadzają taki klimat który nazywam horrorem psychiatrycznym:) zdecydowanie do takich zaliczam lost. Oglądałam chyba z 10 razy. Akcja rozciągnięta na sześć sezonów mogłaby być krótsza, bo momentami staje się nudnawa, przekomplikowana, a niektórych postaci mogłoby po prostu nie być. Natomiast zdecydowana większość postaci, ich historii była jak najbardziej potrzebna do tego żeby stworzyć jeden z arcy seriali ostatnich kilkudziesięciu lat. Tajemnicza wyspa, tajemnicze zdarzenia, coś na granicy horroru, science fiction, podróży w czasie, podróży w przestrzeni, zwariowanych teorii naukowych. I wszystko to w cholernie ciężkim, poważnym, dramatycznym klimacie, pomimo że tłem całej akcji jest przepiękna wyspa gdzieś prawdopodobnie na Pacyfiku, kusząca swoją urodą, złotym piaskiem, palmami itd. Perfekcyjna gra aktorska, przynajmniej u większości aktorów, świetnie napisany scenariusz, bardzo dobre dialogi, świetnie rozbudowane historie bohaterów, bardzo dobrze zlokalizowane w akcji sześciu sezonów retrospekcje dotyczące życia bohaterów, ale także perfekcyjnie wtopiona w historię akcja po uratowaniu się z wyspy i powrotu na nią. Bardzo dziwne zakończenie, smutne, trochę banalne. Myślę że Lost był prekursorem wszystkich seriali które bazują na podobnym klimacie: tajemnicy, trochę horroru, trochę science fiction, trochę dramatu