Gdy castingi trwały w najlepsze, studio podjęło działania mające na celu odtworzenie wyglądu Kalifornii z dawnych lat. W czerwcu 1955 roku rozpoczęto budowę scenografii. Niedługo po tym powstało Pueblo La Reina de Los Angeles, garnizon i palisada, kosztujące ponad 100000$. Wraz z dodatkowymi elementami, które są niezbędne do realizacji serialu, np. do wystroju wnętrz, czy poszczególnymi „miejscówkami” wstępne koszta zamknęły się w kwocie łącznej 208000$. Sprawiło to, iż „Zorro” stał się najdroższym serialem tamtych lat. Twórcy dobrze zagospodarowali te pieniądze, dzięki czemu klimat wręcz wylewał się z ekranów telewizorów.

Wkrótce Disney postanowił ustalić budżet serialu. Pierwszy sezon (39 odcinków) miał kosztować niemal 3200000$, co oznaczało średnio 50000$-100000$ na 30 minutowy epizod. W tamtych czasach budżet typowo godzinnych emisji oscylował w granicach 13840$. Walt Disney wydawał znacznie więcej, na produkcję o połowę krótszą.

Mimo wszystko, Studio starało się ciąć koszta na tyle, aby nie wpłynęło to na jakość ich produkcji. Jedną z nich było kręcenie scen do kilku odcinków z rzędu po kolei, gdy odbywały się w tym samym miejscu, z identycznymi rekwizytami. W jednym z wywiadów Guy Williams powiedział kiedyś: „Nie raz ciężko jest wczuć się w daną scenę. Z tego powodu niekiedy powtarzamy sceny, gdyż zapominamy dialogów”.

Do tej roli Guy Williams musiał porządnie się przygotować. Studio wymagało, aby był silnym, wysportowanym bohaterem serialu. Oznaczało to niezwykle ciężką pracę i treningi. Przyszły gwiazdor co prawda władał już całkiem sprawnie szpadą, mimo to musiał doszkalać się pod bacznym okiem Freda Cavensa. Nauczyciel ten już w przeszłości miał styczność z postacią „Zorro”, gdyż szkolił aktorów uprzednio wcielających się w tę postać – sr. Douglasa Fairbanksa i Tyrone'a Powera. Pozostali aktorzy, którzy brali udział w scenach walcząc na szpady, również zostali przez niego profesjonalnie wyszkoleni.

źródło http://www.billcotter.com/zorro/history-of-series.htm