Czy nie zastanawia was to, jak bardzo Malcolm zmienił się na przestrzeni serialu, od pierwszego odcinka? I czy nie wydaje się wam to trochę smutne? Z wesołego dzieciaka, zmienił się w zgorzkniałego, złośliwego samoluba, który nie szanuje innych i czesto nie docenia tego co ma. Na początku mówi, tryska optymizmem, nie jest z góry do wszystkiego uprzedzony, mówi "Może nie będzie tak źle? Może przetrwam w specjalnej klasie?" Ale potem jest tylko gorzej :

- razem z Reesem ciągle bił i dokuczał Daweyowi i zrobił sobie z tego rozrywkę, którą zabijał nudę, kiedy nie miał nic ciekawszego do roboty.

- nie szanował Steviego, chociaż chłopak był tak naprawdę, jego jedynym bliskim przyjacielem. Pamiętam jak Stevie żalił mu się na przerwie, bo jego rodzice się rozwiedli a matka odeszła a Malcolm olał go. W ogóle nie słuchał tego, co do niego mówił i poszedł sobie, bo ważniejsze było dla niego coś innego.

- stracił dziewczynę Nicki, która początkowo była w niego wpatrzona, jak w obrazek. Kiedy miała problemy w domu, zamiast jej wysłuchać i spróbować coś doradzić, ignorował ją i mówił tylko o sobie. W kilka minut, tak bardzo ją do siebie zniechęcił, że z nim zerwała.

Z biegiem odcinków, czasami trudno nie mówić, że Malcolm jest irytujący. Ale skąd taka zmiana? Nie wiem jak wy, ale ja sądzę, że odpowiedź na to jest w pierwszym sezonie, kiedy Malcolm trafia wbrew własnej woli, do klasy dla geniuszy. Te słynne "Krelboys", staje się jak by jego przekleństwem. Trafia do klasy, z dzieciakami, zachowującymi się jak stereotypowe kujony. Słabi fizycznie, mają alergie na wszystko, nie spędzają aktywnie wolnego czasu, non stop siedzą nad książkami a za 6-tkę, dali by się dosłownie pociąć. Jakże inny od nich jest Malcolm. Przez 4 sezony, kiedy chodzi do tej klasy widać, że się tam po prostu dusi i chociaż w pewnym momencie stara się zaadaptować...(przez jakiś czas jest w przyjaznych relacjach z chłopakami innymi, niż Stevie)....to widać, że robi to na siłę, jest to wymuszone i ciągle czuje, że tak naprawdę tam nie pasuje. Do tego jest jeszcze fakt, że genialna klasa, stała na samym dole szkolnej hierarchii i była pośmiewiskiem wszystkich. A Malcolmowi, ciężko było się z tym pogodzić. Było z tego powodu kilka scen w których Malcolma, było żal:

- Reese, kazał Malcolmowi dyskretniej myśleć. Powód? Resse bije się kilka razy dziennie, bo chłopaki w szkole mówią, że Malcolm jest świrem.

- Malcolm pyta Steviego, czy czasami nie dosyć bycia geniuszem, bo ludzie w szkole traktują ich jak czubków.

- Podekscytowanie Malcolma kiedy idzie pierwszy raz do liceum. I to jak się cieszył z tego, że nie będzie już w klasie dla geniuszy i już nikt nie będzie wytykać go z tego powodu palcami.

- Albo jak wylewa swoje żale do Lois, kiedy dowiaduje się, że Dawey ma szansę trafić do genialnej klasy. Błaga ją, by do tego nie dopuściła i tłumaczy, że przez chodzenie do specjalnej klasy stracił wszystkich, dawnych przyjaciół i że cała szkoła ich nienawidziła.

Myślę, że to jest chyba odpowiedź. Klasa geniuszy. Malcolm z dnia na dzień, został wypchnięty na margines szkolnej społeczności. Musiał kilka lat funkcjonować w środowisku do którego nie pasował, przyjaźnić się z ludźmi, których w większości nie znosił. Tęsknił za życiem przed specjalną klasa i wiedział, że nie może zrobić nic by to zmienić. Myślę, że to sprawiło, że zaczęło kiełkować w nim poczucie krzywdy, frustracja i nienawiść do ludzi którzy się od niego odwrócili. I stał się taki, jaki się stał. Może to nadinterpretacja? A może trafna opinia? Ciekawe, co inni na to?