Tylko, że to nie był agent tylko prawnik... W każdym odcinku główny bohater o tym przypomina ;) wychodzi na to, że nie wiesz co obejrzałeś

Poza tym serial ewidentnie nie jest na serio, przecież wprost drwi z CIA, i to od samego początku.
Mi się właśnie dlatego podobał - że zamiast typowego kina szpiegowskiego dostaliśmy zabawną i inteligentnie zrobioną parodię.

Gość obejrzał kilka filmów o szpiegach i myśli, że wie jak wygląda świat XD
Wie kto ile zarabia, jak mieszka, wie jak powinien się zachowywać szpieg (a w tym wypadku nawet nie szpieg, jak zauważyłeś).
No i oczywiście stała krytyka, że na siłe nawciskane mniejszości.... Bo już nie wolno zatrudnić aktora o ciemniejszej karnacji żeby nie być posądzonym o takie g***o

Myślę, że tego serialu nie można brać zupełnie poważnie, to po pierwsze. Po drugie - sympatyczne postaci i nieoczywiste relacje między nimi. Po trzecie - chemia między głównymi bohaterami. Po czwarte - niezłe dialogi. Po piąte - ciekawa fabuła. Po szóste - komizm wielu scen (np. wyajem najtańszego pokoju hotelowego dla agenta i jego podopiecznej czy scena z furgonetki w Genewie, gdzie agentka wyrzuca koledze, że nigdy jej nie podrywał). Ogólnie - dużo, dużo świeżości i o wiele lepiej niż niejeden "prawdziwy" serial szpiegowski.

Przecież to jest serial niemal komediowy.

Odcinek 4. Lokalne biuro CIA na jakimś zadupiu, wyglądające jak siedziba taniego biura podróży. Troje znudzonych, przepraszam za słowo, "agentów". Owen próbuje ich nająć do pomocy, więc zaczyna się przymilać.
- Za co was tu zesłano? Za co ciebie zesłano? - zwraca się do jednego z "agentów".
- Pomyliłem Myanma z Malezją podczas tajnej operacji. Były ofiary.
Owen, po otrząśnięciu się, oznajmia:
- Każdemu mogło się coś takiego przytrafić.