Seria Far Cry ma to do siebie, że pokazuje nam oblicze naszego świata, którego nie byliśmy nawet świadomi. Wydaje się, że żyjemy w czasach nowoczesnych, gdzie nie ma miejsca na samowolkę, ale i w naszych realiach tworzą się i burzą mini-państewka tworzone przez samozwańczych dyktatorów. W trzeciej odsłonie serii mieliśmy do czynienia z najemnikami, którzy dobrze opłaceni z doświadczeniem, pomagają w realizacji celów potężniejszych ludzi. Tak samo dzieje się na Ukrainie, wpuszczono tam wyszkolonych żołnierzy, zapłacono i kazano walczyć. To naprawdę rzadkie, by gra odzwierciedlała problemy dzisiejszego świata.

Przechodząc już do samej gry, wciągnęła mnie bardzo, choć miała ogromny potencjał to w dużej mierze nie został on wykorzystany. Na początku akcja toczyła we właściwym jej tempie, ale z czasem jednak mocno przyśpieszyła tak, że zabijając jednego sługę Pagana nie zdążyłam ochłonąć, a już za zadanie miałam eliminację następnego. Tutaj mowa między innymi o Yumie, która mogła zostać wykreowana na antagonistę bliskiemu Vaas'owi, ale Ubisoft zrobił to po łebkach, to samo w więzieniu Durgesh. Gra za krótka i zdecydowanie za łatwa. Wyzwalanie posterunków bez wykrycia nie stanowiło żadnego problemu, a oczekiwałam tu wyzwania.

Klimat jest nie do powtórzenia. Kyrat przez pryzmat kultury orientu. Choćby ten przesyt kolorów, świetny soundtrack i oczywiście sama religia Kyratu, która odegrała czołową rolę. Kraina Shangri-La, będąca wizualizacją umysłu Kyry godna poklasku, wcielenie się w legendarnego wojownika i podróż mająca na celu uwolnić ową krainę od zła, odpowiednio dorobiona mogłaby stanowić nawet niezależny dodatek do gry.

Co do samego Pagana Mina, był on jak dla mnie bardziej dopracowaną wersją Hoyta. Traktował nas pobłażliwie, momentami z pewnym sentymentem sprawiał, że niektórzy zaczęli wątpić w jego amoralność.Opanowany, zdawał się nie przejmować poczynaniami Ajaya, i po prawdzie nie obchodziło go to w najmniejszym stopniu. Zamierzał oddać Kyrat w ręce naszego bohatera, więc niezbyt obchodził go jego los. Amita pod względem sposobu rządzenia, niewiele się od niego różniła. W pewnym momencie wypowiada nawet jego początkową kwestię:"I'm very particular with my words." Co do powierzenia władzy nad Złotym Szlakiem, to zdecydowanie brak tu złotego środka, jednak wybór Amity jest nie względem mnie złą decyzją, to jest po prostu wielki błąd.

To, że Ubisoft w końcu zrezygnuje z serii Far Cry jest pewne. Gra nawet wspaniała o nazwie Far Cry 5 czy 6 brzmi dość dziwnie i wielu skojarzy się z odgrzewanym kotletem. Mam jednak szczerą nadzieję, że sama idea by tworzyć tego rodzaju gry, choćby pod innym tytułem, nie wygaśnie.