Jest to tytuł który posiada tę zdolność, że potrafi chwycić za serce. Piszę teraz o artystycznej stronie gry - historii, muzyce, także o odwzorowaniu graficznym. Gracz zostaje stopniowo wprowadzany nie w jedną, ale w dwie odrębne historie. Jedna jest przerażająca i zarazem dojmująco smutna, druga może nieco mniej przerażająca ale równie smutna i tragiczna. Emocji jest co niemiara, ale trzeba śledzić uważnie akcję, nie śpieszyć się z grą, bo z historią zapoznajemy się głównie za pomocą dokumentów które trzeba odnajdywać. Jeśli będziemy się rwać do przodu na złamanie karku to ciężko będzie zrozumieć jej sens. Szczególnie że w grze są jeden czy dwa dokumenty które stawiają wszystko na głowie - ale żeby je znaleźć trzeba po prostu eksplorować środowisko.
Sama rozgrywka nie dostarcza nawet 1/10 emocji które może dać wdrożenie i zrozumienie fabuły. Ogólnie rozgrywkowo gra lekko kuleje, wcale nie jest jakoś niezwykle trudna ani straszna, grając pierwszy raz jak jeszcze nie wiadomo gdzie iść to trzeba się trochę poskradać, ale za drugim razem w większości wystarczy przebiec z pnkt A do B potem C i tak dalej. W dodatku w grze istnieje bug na nieskończoną energię baterii - gdy gra zapisuje, a robi to praktycznie co kilka minut wystarczy wyjść do menu i wczytać ponownie - i bateryjka się regeneruje. Dzięki temu praktycznie przez całą grę miałem max ilość baterii, 6 albo osiem.
Za to klimat jest idealny, pierwszorzędny. Groza, rozpacz, niepewność, niewyobrażalny apokaliptyczny terror, niezrozumiałe okrucieństwo, poczucie osamotnienia - wszystko tu jest. W grze dzieją się dwie równoległe historie, i każda buduje swój własny klimat i napięcie. Muzyka to kolejny majstersztyk, muzykę z tej gry bez niczego można nazwać po prostu sztuką. Nie wiem jak to jest, muzyka tzw. popkultury to coraz więcej, coraz gorszego chłamu, ale ilekroć biorę jakąś grę do ręki - ( np grałem ostatnio w bloodborne) to muzyka zawsze reprezentuje najwyższy poziom i miło się słucha nawet poza grą.
Graficy odwalili świetny kawał roboty. W tej grze można zrobić skrina praktycznie gdziekolwiek i mieć niezłą tapetę na komputer. Tutaj zaspojleruję leciutko - jedna z kilku rzeczy które mocno zaburzyły mój spokój zdarzyła się już pod koniec gry - kiedy jesteśmy już przy wejściu do kopalni, zaczyna padać krwawy deszcz - a przy wejściu rząd okaleczonych zwłok - i nie zwróciłbym pewnie na nie uwagi, bo zwłok było w grze co niemiara - gdyby nie jedne z nich - ręce potwornie wygięte do tyłu łańcuchami, wydłubane oczy, prawie oderwana od szczęki głowa, wyprute wnętrzności, nieludzki, okaleczony grymas. Mocno zapadło mi to w pamięć, a nie uważam się za jakiegoś wrażliwca.
Kolejny majstersztyk to zakończenie, wystarczy że napisać - historia Blake'a została zakończona w piękny i niezwykle smutny sposób. Polecam tę grę wszystkim, i polecam do tej gry cierpliwość, bo najlepsze co ta gra oferuje to sama historia. Mam nadzieję że doczekamy się jakiegoś dlc.