Co tu dużo mówić, Silenta zna chyba każdy, a jedynka mimo wielu lat na karku wciąż jest świetna. Wszystko za sprawą fabuły, klimatu, ciągłego napięcia i ambientów, które potrafią zjeżyć włosy. Zagadki są takie jakie powinny być, czyli trzeba przy nich pogłówkować, choć z jedną miałem spory problem (nie wiedziałem gdzie użyć aparatu). Kolejnym dużym plusem jest różnorodność lokacji; szpital, szkoła, lunapark, kanały i oczywiście ulice tytułowego miasteczka. Jeśli chodzi o potwory, to jakiegoś szczególnego wrażenia na mnie nie zrobiły, te żyjące w kanałach chyba były najciekawsze, no i bossowie rzecz jasna.
Co do wad, to mam trzy drobne zastrzeżenia. Po pierwsze, sporadycznie praca kamery była dziwaczna, przez co nie widziałem tego co chciałem. Po drugie, model walki potrafił mnie nie raz zirytować, nie trafiałem w przeciwnika albo Harry pół godziny robił zamach zwykłą rurką. Po trzecie i najważniejsze, voice acting który był naprawdę słaby, szczególnie główna postać, zero emocji w jego głosie, zero strachu, zero czegokolwiek, brzmiało to jakby typ czytał z kartki, a nie był właśnie w największym koszmarze.

Fabuła: 8/10
Udźwiękowienie: 10/10
Klimat: 10/10
Strach: 7/10