Nie powiedziałbym, że gra idealna. Niestety zniszczyły ją bugi. Zadania poboczne są z grubsza takie same, świat jest pusty i monotonny. Co do klimatu - owszem, klimat jest, nie tak świetny jak w Morrowind, ale na pewno mocno odczuwalny.

Świat owszem jest pusty i monotonny, ale gra ma swoje lata. Jednak jak już powiedziałem największą zaletą gry jest klimat i ciągłe poczucie upływającego czasu (gdy należysz do jakiejś organizacji i musisz raz na tydzień wykonac zadanie, bo jak tego nie zrobisz to spadnie ci reputacja i bedziesz mógł się pożegnac z członkostwem w gildii) oraz system tworzenia i rozwoju postaci.

Miałem mniej problemów z bugami niż przy Skyrimie. Ostatnio przestałem grać w Skyrima (z około 190h na liczniku), bo mi co chwila crashuje do systemu - pewnie przez jakiegoś moda, ale nie mam siły sprawdzać, którego. Świat Daggerfalla jest pusty? Ano, to jest realistyczne. Grałem w Daggerfalla najdłużej ze wszystkich gier singlowych może poza Civ2 - oceniam, że około 350 godzin.

W sumie liczba bugów zależna jest od wersji Daggerfalla. Na UESPWiki można pobrać najnowszą z patchami, przystosowaną do Windowsa. Być może jest również wersja na Linuxa.

Akurat ten czas tygodnia na wykonanie zadania mnie bardzo irytował. Beznadziejny pomysł. Nienawidzę ograniczeń czasowych w grach, nie po to gram, żeby się stresować, że mam na coś mało czasu...

To już tylko i wyłącznie kwestia gustu, mnie się taki realizm podobał. Faktycznie może to byc stresujące, zwłaszcza jeśli należysz do kilku gildii i jeszcze masz do ukończenia wątek główny.