Nowatorski dokument przestrzegający ludzkość przed kolejna wojną. Jego autor (Tadeusz Makarczyński) na tle popularnych utworów muzycznych, tworzy swojego rodzaju zlepek kronik filmowych, w których pokazuje do jak skrajnych zachowań zdolny jest człowiek.

W eksperymentalnym filmie found footage w ciągu kilku minut Tadeusz Makarczyński kreśli historię ludzkości i ostrzega przed kolejnym konfliktem wojennym. Punktem wyjścia są obrazy Pietera Breughla "Dwie małpy" (1562) oraz "Ślepcy" tego samego autora. Następnie "Taniec śmierci" nieznanego autora z kościoła bernardynów w Krakowie. Towarzyszy mu kontrapunktowo współczesna, żywiołowa, taneczna muzyka - kompozycja Andrzeja Markowskiego, a obrazy przechodzą w taniec afrykański, rewiowy, rock’n’roll. Niezgodność emocjonalna między obrazem a muzyką narasta, kiedy ujęcia przedstawiające wybuchy bomby atomowej i więźniów Auschwitz zestawiane są z przebojami Louisa Armstronga, Édith Piaf i innych oraz karnawałowymi paradami. Ten pulsujący energią radości i pędem ku zagładzie film kończy się sekwencją na cmentarzu. Już wcześniejsze filmy Makarczyńskiego, takie jak "Gdańska opowieść" czy "Żywe kamienie" wskazywały na jego upodobanie do filmu montażowego, z fotografii i krótkich ujęć. "Życie jest piękne" okazało się najdalej posuniętym eksperymentem ze względu na kontrapunkt obrazu i dźwięku, brak komentarza lektora, impresyjność i płynność kompozycji.