Kino noir Idy Lupino nie przypomina czarno - białego obrazu miasta, klimatu izolacji, narastającego napięcia, strzelaniny i famme fatale...
W scenerii mrocznej, kamiennej, ubogiej w roślinność i klaustrofobicznej pustyni Southwester, przemierza samochód z psychopatycznym autostopowiczem, który trzyma na muszce dwóch wędkarzy...
Psychopatyczny pasażer ma kamienny wyraz twarzy, zdeformowaną, nieruchomą powiekę i cyniczny uśmieszek, odrażający typ, który przez siedemdziesiąt minut terroryzuje, utrzymuje napięcie i w przewidywalnym finale staje na wysokości swojej genialnej roli. Doskonały William Talman.
Wędkarze w trakcie trwania podróży, próbują na różne sposoby wyjść ze skomplikowanej sytuacji, i ich role kształtują się zmiennie, wysuwa się postawa zmiany sytuacji i podjęcia ryzyka walki, by za chwilę zmienić to w strach i bierność, Bowen i Collins zamieniają się rolami postaw.
Spektakl strachu jest inspirowany prawdziwymi wydarzeniami i postacią Billy'ego Cooka, który w latach 1950 - 1951 zamordował sześć osób. Morderczy szał trwał dwadzieścia dwa dni pomiędzy Missouri a Kalifornią.
Polecam tę perełkę, bardzo dobry film.