To jeden z tych filmów, gdzie duże znaczenie odgrywa nastawienie oglądającego. Zależnie od niego obraz może być dla widza nudny, śmieszny, bądź zastanawiący. Mnie uraczył wszystkim po trochu. Nie jest to pewniak na wypad do kina w niesprawdzonym gronie, ale warto, warto obejrzeć i wymienić się wrażeniami.

Bohaterka "Błękitnych powiek", żyjąca samotnie Marina, po tym jak wygrywa w miejscu swojej pracy wycieczkę dla dwojga do wypoczynkowego kurortu, zaprasza na nią swojego przypadkowo spotkanego kolegę z lat szkolnych, równie samotnego Victora (którego jednak zupełnie nie pamięta). Zanim jeszcze dojdzie - lub nie dojdzie...

Film wydał mi się bardzo oryginalny, zarówno jesli chodzi o fabułę jak i sposób jej przedstawienia. Dawno nie widziałem czegoś tak świeżego. Świetnie się to oglądało i również słuchało, bo ścieżka dźwiękowa jest niewątpliwie ważnym atutem filmu, na czele z niesamowicie psychodelicznym utworem Sebastiena Schullera -...