W jednej z pierwszych scen Ma wspomina o pierwszej, najstarszej wzmiance na temat homoseksualizmu w historii Chin. Dlaczego? Tak po prostu? Dalej: z kolei w jednej z ostatnich scen Ma wyznaje Luo, iż kochał Mlodą Krawcównę, ale na swój sposób... Te i inne drobne, niezauważalne w pierwszej chwili niuanse odsłaniają doskonale zakamuflowane uczucie Ma do Luo najwyraźniej ukazane podczas prób wyleczenia Luo z malarii... Kolejne (obok "Gerry'ego" Gus Van santa) dzieło, w którym wątek homoseksualny został sprytnie wpleciony w ogół wątków nadrzędnych, wątek, który wspaniale nakreśla piękno "platonicznej miłości" mężczyzny do mężczyzny, której apogeum sięga w momencie gotowości Ma do pełnienia roli ojca dziecka (które w ostateczności nie przychodzi na świat)... Śledząc losy trójki bohaterów, przypomniał mi się obraz Richarda Kwietniowskiego "Miłość i śmierć na Long Island"; w obydwu przypadkach mamy pewien rodzaj miłości gotowej do największych poświęceń (u Kwietniowskiego- np. bezinteresowna pomoc w "edukacji filmowej", u S. Dai- m.in. rzutowanie swych uczuć na dziecko) mimo nieświadomości Luo o jej istnieniu, przekonanego (niesłusznie), iż jego przyjaciel żywił miłość do jego wybranki...Tak, tylko że w przypadku "Młości..." ostatecznie dochodzi do konfrontacji swych uczuć z rzeczywistością poprzez dosłowne wyjawienie jej swemu wybrankowi, natomiast w "Balzacu..." miłość ta nigdy nie ujrzy światła dziennego, na dodatek, wszystko, co z nią związane, zostanie zalane wodą rzeki Jangcy. Pozostanie jednak na stałe w sercu Ma, który pielęgnować ją będzie nawet, gdy wszystko zostanie pokryte wodą (dlatego też w ostatniej scenie Ma gra na skrzypcach gdzieś na dnie rzeki, a jego publiczność stanowi Luo i dziewczyna...). Bez wątpienia- piękny film.