Osobiście nie jestem fanem rozkładania każdej sceny na czynniki pierwsze i doszukiwania się wszędzie ukrytej symboliki. Z pewnością takie nagromadzenie ujęć z butami nie jest dziełem przypadku, ale fakt ten, w mojej opinii, nie jest równoznaczny z tym, że każda z tych scen musi mieć drugie dno. Po prostu reżyserzy tak widzieli dane ujęcia i tak je zrealizowali :)

Co do punktów 2,3 i 5 to nie dopatrywałbym się tu ukrytych znaczeń.
2. W toalecie Barton usłyszał, że ktoś zwraca obiad, więc z ciekawość zajrzał ukradkiem do kabiny zobaczyć co się tam dzieje.
3.Ten producent to był nieźle pogrzany. Widocznie facet nie umiał wyrazić emocji w sposób bardziej stonowany :)
5. Co do sceny seksu, wydaję mi się, że bardziej symboliczne jest "zakończenie" jej w odpływie umywalki, lub jak kto woli w ściekach.

4. To jest bezpośrednie nawiązanie do angielskiego zwrotu "być w czyichś butach", czyli być w sytuacji kogoś innego. Zauważ, że gdy Barton zakłada buty Charliego (czyli człowieka prostego, a o życiu takich ludzi Fink uważał, że pisze) pisarz dostaje weny i w końcu zaczyna zapełniać kartkę słowami,co notabene trwa tylko chwilę, aż do przyjścia sąsiada.
1. Faktycznie ta scena jest intrygująca, ale być może chodzi w niej tylko o to by pokazać, że ten ponury, cichy hotel, który sprawia wrażenie opuszczonego, wcale opuszczony nie jest. Może chodziło o pokazanie, że w podobnej sytuacji do głównego bohatera znalazło się wielu innych artystów.

Ja tak to widzę, byłbym wdzięczny gdybyś się ustosunkował do moich punktów. Pozdrawiam

co do punktu 4:
niemożliwe jest napisanie tylu stron w tak krótka chwilę. W filmie wyglądało to na jakieś 500 stron maszynopisu. Taki scenariusz czy książkę piszę się kilka lat.

Wydaje mi się, że białe buty Billa symbolizuja postrzegany przez finka talent, sławę, splendor etc. Fink chciałby być w takich butach. Buty na korytarzu to inni pisarze zamknieci w hotelu. Może gdy buty znikają to moment gdy pisarze się kończą w różnym tego słowa znaczeniu.
Za duże buty to symbol strachu, braku weny i blokady przed pisaniem. Nie dorosl do tego. Ogólnie buty mają tu ukryta symbolikę. A

Do tego, gdy Fink przybywa do hotelu par jest wiele, jakby miał wenę i zapał, a w scenach, gdy cierpi na bezpłodność literacką, buty znikają z korytarza, by pojawić się ponownie, gdy znów zaczyna pisac.

Jak bym się tu jednak doszukiwał głębszej symboliki tych butów. Jak dla mnie w tej produkcji but=dusza, wnętrze.
1)Na wstępie w hotelu Chet mówi, że w ofercie jest oczywiście darmowe czyszczenie butów. Odbieram to jako, że hotel ewidentnie jest piekłem, ale "oferuje" także usługi czyśćca.
2) Barton ujrzał duszę Mayhewa jako pierwszą, zarzygany pijaczyna, potem ujrzał jego cielesną postać i był zachwycony, by po bliższym spotkaniu przekonać się, że pierwsze wrażenie było prawidłowe
3) Producent jest zachwycony twórczością Bartona więc niejako wychwala jego bogate, twórcze wnętrze
4) Fink zamienia się na jakiś czas duszami z Meadowsem co pozwala mu tworzyć, sama scena gdy Barton wkłada stopy w buty sąsiada jest pełna napięcia, a w tle słychać kościelny dzwon, scena rodem z Omena czy czegoś takiego.
5) Fink nie jest kobieciarzem, może nawet jest prawiczkiem, by czuć się wolnym w łóżku musi zdjąć do tego swój dotychczasowy charakter i bagaż doświadczeń.

Oczywiście każdy może interpretować film i jego elementy na własny sposób i jest to w przypadku tego filmu chyba na prawdę możliwe, jednak odbierając go bez głębszej symboliki i interpretowania jest po prostu słaby i nijaki.

Ciekawe spostrzeżenia. Pozdrawiam :)