Film odkryłam czytając książkę Erika Larsona "W ogrodzie bestii".
Dynamiczny, kalejdoskopowy obraz metropolii lat 20 - tych XX wieku uchwycony 24 h obraz życia Berlińczyków . Praca operatora i montażysty znakomicie obrazuje kolaż wydarzeń podpatrywanych z ukrycia, intymnych, obnażających egzystencje, która w dobie industrialnego rozwoju porywa tłumy. Zaglądamy pod mosty, tunele, spotykamy sprzedawców gazet, trafiamy w biedniejsze dzielnice, bawiące się dzieci, wizyta w Zoo i portretowanie zwierząt. Pociągiem, tramwajem, dorożką szybko przemieszczamy się niczym w teledysku do rozrywki, wpadamy na pokazy mody, koncerty muzyczne i dancingi czy sporty lepiej sytuowanych mieszkańców np. golf, wyścigi, jazda konna by znów poczuć klimat berlińskich miejsc kolorytu varietés i kabaretach z kankanem.
Po chwili odsapnięcia zobaczymy czyścicieli ulic, znów wpadamy w kameralne uliczki, wystawy sklepowe z jedzeniem, z manekinami, mężczyzn w prochowcach i kapeluszach zobaczymy, zatopimy się w mroczną scenerię z neonami, by nad ranem zobaczyć kogoś na rowerze, kota błąkającego się czy kogoś wylewającego wodę do kanału, ludzi zmierzających do pracy w zamglonej budzącego się do życia miasta i trybików, które zaczynają się kręcić...
Niezwykły film w najbardziej prosty, naturalny sposób opowiada historie miasta, które swój czarno - biały koloryt pokazuje w krwistym wymiarze żywych jednostek, które tego dnia stały się niewątpliwie bohaterami niezwykłej historii. Walter Ruttmann stworzył ponadczasowe dzieło.