Na samym wstępie zauważę, iż nie jest „Blueberry” westernem, jak stoi w opisie, nie jest też kinem akcji ni przygodowym, Kounen wykorzystuje konwencję „konia i rewolweru” w hołdzie złożonym psychedelikom(motyw El Dorado*, złotego miasta[tutaj ograniczonego do pieczary], którego skarbem miały być, nie miękki kruszec, lecz ayahuasca i kaktusy meskalinowe- peyotl i san pedro, po spożyciu których, prócz standardowych rewelacji pokroju efektu halo, OOBE, możliwych, podróż w głąb pamięci, rebirthing, miały właśnie wywoływać efekty wizualne w postaci świetlnych obręczy, kolorystyką przypominające właśnie, wyżej rzeczony kruszec) i ich oddziaływaniu na ilość połączeń neuronowych w naszych mózgach. Podsumowując, film dla osób, mających chociaż(chciałoby się rzec złote=]) blade pojęcie o psychedelikach, oczekującym pojedynków w samo południe, czy potyczek ze „złymi czerwonoskórymi” odsyłam do klasyków.
amen

*za "Znalazłem El Dorado" - Roman Warszewski http://wiadomosci.wp.pl/kat,28434,title,Znalazlem-El-Dorado-dla-WP-podroznik-Rom an-Warszewski,wid,8122524,wiadomosc.html?ticaid=18906