"Vratne lahve" to film typowo czeski. Co jest niewątpliwą zaletą, ani wadą. Jakże inny od tego co zostało nakręcone i jest kręcone w Polsce. Przesiąknięty czeskim humorem, czeską perspektywą widzenia, czeskim ujęciem problemu, czeskimi postawami. Słodko-gorzki. Wzrusza, bawi. Oglądając go śmiejemy się i zarazem płaczemy. Taki śmiech przez łzy. Mądry, nie przeintelektualizowany. Pełen mądrości życiowych, które wydają się takie proste i banalne, ale jak czasem trudno do nich dojrzeć i dojść.

Film dotyka problemów zwyczajnego Czecha, uniwersalnych problemów z którymi boryka się człowiek na tej ziemi. Jak sobie radzić z własną, nieuchronną starością, jak ją należy przyjąć, oswoić i zaprzyjaźnić się. Jak odnaleźć się w świecie, który jest zupełnie inny od tego, w którym się przeżyło większość swojego życia, jak go zaakceptować, jak zarazem zintegrować się z nową rzeczywistością. Jak umiejętnie pielęgnować i dbać o to co najważniejsze w życiu, aby tego nie stracić.

Ciepły, mądry i piękny film. Ciepło, serdecznie i z poczuciem humoru mówi o sprawach trudnych, bolesnych i poważnych. Pełen mądrości życiowych i doświadczeń, inteligentnie prowadzony scenariusz, błyskotliwe dialogi. Pięknie nakręcony, skadrowany, rewelacyjne zdjęcia.

Film powstał w wyniku współpracy reżysera ? syna Jana Sveraka i aktora, scenarzysty ? ojca Zdenka Sveraka. Wyjątkowa współpraca i wyjątkowy film. Gorąco polecam.