Chyba trochę zbyt surowo oceniłem część drugą, a może po prostu perspektywy mi się zmieniły wraz z setkami filmów, które od tamtego seansu obejrzałem. Jak nie lubię chamskiego propagowania antyrasistowskich treści w filmach, tak "Candymana" lubię, a pierwsza część tej serii to jeden z moich ulubionych horrorów. W części trzeciej nie ma niczego nowego, ale na szczęście klimat jest ten sam. Tym razem jestem w miarę zadowolony po seansie. Pewnie gdybym teraz obejrzał część drugą, byłoby podobnie. Jedyną rzeczą, która mi się tu zdecydowanie nie podobała, byli szaleni goci wyznający Candymana. Ale da się tę głupotę przeboleć.