Emocje moim zdaniem jak najbardziej są, ale podawane w sposób wyrafinowany i subtelny, a nie w oczywisty, patetyczny i nachalny, jak np. w ocenionym przez Ciebie na 8 "Zniewolonym". Siła "Capote" tkwi w jego kameralnym klimacie, całe szczęście, że nie jest "mega produkcją".
PS: Jaki fragment filmu miałeś konkretnie na myśli, pisząc "poza jedną chwilą"?

ps.: jak wieszaja kolesi.

piszac mega produkcja mialem na mysli prawdziwosc historii, kazdy ma swo gust. Jednak mi sie szczegolnie nie podobal.

Czyli tak jak myślałem. Dla mnie było wiele bardziej poruszających momentów. Chociażby wtedy, gdy Perry Smith opowiada wreszcie pisarzowi o mordzie.

To film duszny od emocji...
A Capote zagrany b a r D z o autentycznie...

Zgadzam się z Tobą jojok w 100%! Ten film aż kipi od emocji, momentami jest wręcz intymnie...

Moim zdaniem w tym filmie było mnóstwo emocji, przede wszystkim w relacjach Capote'a z mordercami, co udało się znakomicie oddać. Perfekcyjnie ujęto moralne rozterki pisarza i to jak udało się to oddać Hoffmanowi, jest dla mnie dużo istotniejsze niż sama kreacja postaci - jego rozterki i świadomość co do podwójnej gry jaką z nimi prowadził, i która odbiła się na całej jego twórczości i życiu.