CARAVAGGIO to klasyka kina artystycznego - w pełnym tego słowa znaczeniu. REżyserem obrazu jest sam Derek Jarman - współtwórca filmowej awangardy. Bardzo interesująca jest tu pełna znakomitości obsada: sugestywny Nigel Tery, młodzi Tilda Swinton i Sean Bean , a na deser Michael Gough i Gary Cooper na drugim planie. Film fascynuje swą plastycznością i malarskością. Nie jest to biografia Caravaggia tylko wizje jego życia skonstruowana przez Jermana na bazie sztuki malarza. Film imponuje od strony wizualnej. Dzieło to jest bogate w liczne przenośnie, wizualne i słowne metafory. Jerman intryguje swoistym wymieszaniem dawnych i współczesnych motywów. Ten film to swoisty traktat na rzecz sztuki i aktu tworzenia; reżyser też usiłuje zgłębić związki sztuki z życiem. Udaje mu się to. Mimo fascynującego oblicza CARAVAGGIO to kino bardzo specyficzne, niemal odarte z emocji. MPomimo tego ,iż dziś to klasyka film można polecić jedynie wyrobionemu widzowi i wytrwałym koneserom. Dla "zwykłego" widza, który nie ma do czynienia z kinem artystycznym film ten może się okazać nudny, niezrozumiały lub niestrawny. Z resztą sami krytycy nie są zgodni co do jego oceny - choć wszyscy podkreślają wizualne walory CARAVAGGIA. Obraz ten może się też wydać niektórym nieco tendencyjny jeśli chodzi o prezentacje stosunków między głównymi bohaterami i wizje świata jaką lansuje. Mimo to warto ten film znać.