Najlepszy fragment tego filmu stanowiły napisy końcowe. Kto oglądał, ten będzie wiedział o co mi chodzi. Ogólne wrażenie po seansie - twórcy, zdaje się, nie zrozumieli o czym była wersja Carpentera i rzucili widzom kilka niepotrzebnie komputerowych widoczków macek i szponów, śliczną (oczywiście amerykańską bohaterkę) i plucie ogniem. Klimatu nie ma - film opiera się na rozwałce, bohaterowie (których a) jest zbyt dużo oraz b) imion czy osobowości nie miałem okazji zapamiętać) giną taśmowo. Do tego kalki scen z 82, zupełnie niepotrzebne i momentami skrajnie głupie, ze sceną "testu" na czele - niby miało być jak u Carpentera, a wyszło debilnie, bo o ile w oryginale bardzo szybko przekonałem się, że test działa i jest miarodajny, o tyle w prequelu same postaci zdały sobie szybko sprawę, że test pozwala tylko i wyłącznie stwierdzić kto jest człowiekiem, a nie kto nie jest. W teorii powinno pomóc budować napięcie, w praktyce zrobiło z bohaterki kretynkę.
3/10