Obsada była beznadziejna w tym filmie. Nie oglądałam "Czerwonego smoka", ale:
1) Pitersen miał ciągle ten sam wyraz twarzy, wyglądał jakby mu się nudziło, do tego był fatalnie opalony :P
2) Nooonan miał wyraz twarzy idioty, no żałosne to to było i jeszcze ta fryzura...
3)laska, która zagrała Rebę - nie dość, że brzydka, to jeszcze udawała, że nie widzi.
4) Cox - o reeeeeetyyyyyyyy... co to miało być? Się szczerzył, miał nerwowe tiki jakieś, nudny był po prostu...

Zgadzam się...
Śmiałam się rozpaczając jednocześnie gdy było mi dane poznać wersję doktora Lecter'a w tym akurat filmie. Hopkins w tym z 2002 r prezentował idealny poziom. Zimna inteligencja... Budzący lęk i fascynację. Przecież Lecter jako socjopata nie mógł tak nerwowy... Takie osoby przecież nie są emocjonalne. Mogłabym długo na ten temat pisać, ale uważam, że w sumie tyle wystarczy. Równie mocno rozczarowała mnie stara wersja Dolarhyde'a. Niby nieśmiała osoba, a zachowywał się w stosunku do Reby bardzo zaborczo.
Zasmuciło mnie jak można było zbanalizować i "wyprać" z uczuć tak wspaniałą historię. Jak można było poskąpić bohaterom choć krztyny polotu? Czytałam książkowy pierwowzór, więc wiem, co piszę. Takie jest po prostu moje postrzeganie tej wersji. Dobrze, że film z 2002 naprawił sytuację. Jak dla mnie był on bardzo potrzebny.

*nie mógł być