bo w skali wszystkich z lekka umownych filmów akcji (czy też zmieszanych gatunkowo) miałby "6", ale gdy przymierzyć do filmów Seagala czy Van Damme'a, to tamte zgniata wyższym poziomem, inteligentnym dystansem do ponuro-histerycznego świata serio tamtych filmów, więc może z lekka zawyżyłem ogólną ocenę. Jest zresztą pewna tajemnica filmów odległych od "10", "9", które jednak przykuwają uwagę, maja w sobie coś inteligentnego, pewną grację, która - jak mnie ostatniej nocy - potrafi przykuc do ekranu mimo godziny 2 czy 3.

Dlaczego daję go na półkę zmieszanych gatunkowo? Bo nawiązuje do "Mistrz kierownicy ucieka", ma w sobie coś z westernu, pewną też dawkę komizmu (to też upodabnia film do "Mistrza kierownicy..."). Najciekawsza jest pierwsza częśc filmu, ta stacjonarna, gdzie znakomicie nakreślono postać sierżanta, jakby kowboja wiernego sprawiedliwości, wrażliwego na dobro - groźne jawiło się zło czarnego charakteru tego jakby westernu, uosobione przez Bueltona, potem konwencja z lekka się zmienia, gdy zbliżamy się do podgatunku "Mistrz kierownicy ucieka" plus nawet "Konwoju", ale wtedy czarny charakter robi się zanadto groteskowy, a lud USA z oficerem armii, któremu Zack zniszczył płot (czy starszy sierżant, nie znam szarży) z lekka upodabnia się do ludu sowieckiego wspierającego rewolucję. Trzeba tu jednak oddać Ameryce, co amerykańskie, byłoby krzywdzące przymierzać to do sławiących komunizm rosyjskich filmów, bo Amerykanie rozsmakowują się w temacie walki z ograniczającym wolnośc systemem. Bez skojarzenia tego z westernami czy z rozrywkowymi filmami o buntownikach - to tego nawet nie ugryziemy, choc całośc zachowuje pewną humorystyczną umowność, więc może skojarzenia tu zaserwowałem zbyt poważne ("western", "Konwój").