Tak to jest z komercją
Temat oglądany po raz pierwszy zaciekawia. Mimo, że wrażenia artystyczne są bliskie zeru wystawiamy filmowi ocenę dobry ew. nawet bardzo dobry. Ludzie walą do kin drzwiami i oknami.
Cały przemysł filmowy zaciera ręce i produkuje kolejne gnioty i jest zdziwiony, że coraz mniej ludzi na to chodzi.
tak było w przypadku całej serii "supermanowców".
Superman jeszcze tak jeżeli był tylko jeden z tego gatunku.
Ale przyszły klony w rodzaju Spidermana, Daredewila, Robocopa,a było ich bez liku.
U części myślących choć trochę widzów następuje przesyt i generalnie odwrót od gatunku.
Nawet pierwowzór odarty z mitu "jedynego zbawiciela świata" zostaje poddany rzetelnej ocenie. Okazuje się wtedy, że film jest infantylny, przesadny i trudni się juuz ogląda nawet naszpikowane efektami najnowszej generacji podobne gnioty.
Z tym, że zostaje grupka niereformowalnych fanów, którzy do upadłego będa bronić tego "gatunku" filmów i przypominać "zbłądzonym", że poprzednio oceniali któryś z filmów wcale wysoko.
Identyczna sytuacja występuje w gatunku "reality show"
Pierwsze były ciekawe. Ałe gdy zarzucono nimi wszystkie kanały telewizyjne nastąpił przesyt.
Bo jakież wartości przedstawia nam w rzeczywistosci zmanierowany ekshibicjonista Wisniewski, prymitywny , prostacki Gulczas, czy infantylna para Kasia i Tomek.
Oczywiście narażę się na ponowną zmasowaną krytykę zagorzałych fanów "gatunku".
Ale tak to już jest z kibicami. Lubią tak swoją drużynę, że nawet neutralnych uważaja za swoich wrogów, wszczynają burdy i dziwią się, że zamknięto przed nimi stadiony