W którejś scenie główny bohater stwierdza, że przecież mamy XXI wiek, więc nie ma co się bać wprowadzać do domu, w którym niedawno zaszlachtowano dwie osoby. Horrorów opartych na tym wałkowanym po wielokroć schemacie „Rodzina z traumą zaczyna nowe życie w Wielkim Domu” było mnóstwo. Twórcy trochę jednak odeszli od utartych ścieżek, nie ma tu duchów, nie ma creepy dziewczynki chodzącej po ścianie i gadającej z nieistniejącym przyjacielem. Jest za to trochę łagodnego straszenia współczesnością, a i w roli domu zamiast rudery ze skrzypiącą podłogą wystąpił smart home z basenem i zamkiem sterowanym telefonem.
Film nie powala, ale zawsze to coś nowego. Taki netfliksowy przeciętniak. I miło popatrzeć na głównego bohatera, szkoda że miał tak mało scen łóżkowych bo naprawdę jest na czym oko zawiesić.