Mieszka w każdym z nas, tylko czeka na swoją kolej. Ogólnie nie spodziewałem się niczego wielkiego po tym filmie. Miał etykietkę „horror”, po obrazie zobaczyłem, że niskobudżetowy, więc czekałem, kiedy wszystko stanie się jasne kto(lub co) zabija, dlaczego itp. Jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że mam do czynienia nie ze stricte horrorem, a z ambitnym i inteligentnym filmem spod znaku thrillera psychologicznego z domieszką horroru. Bardzo dużo uwagi poświęcono wzajemnym relacją członków ekipy, a że aktorstwo trzyma przyzwoity poziom nie wychodzi z tego żadna farsa. Genialny jest też klimat starego psychiatryka, zdjęcia budynku we mgle, z lotu ptaka, przyciemnione wnętrza nawet w scenach dziennych robią wrażenie. Cały czas czekamy co się stanie. Niby nic się nie dzieje, ale hipnotyzujący klimat wraz z tzw.muzyką nie pozwalają oderwać się od ekranu. Chyba jedyny zarzutpod adresem tego filmu: nieco zbyt leniwie się rozwija. Wreszcie chyba najlepszy element filmu: historia. Panowie remontują zakład zamknięty, napięcie między nimi wzrasta z różnych przyczyn, a jeden z ekipy znajduje taśmy z nagranymi sesji dziewczynki o rozdwojeniu(rozczworzeniu???) jaźni. Jaki to ma wszystko związek ze sobą? Wyjaśnia to dopiero...końcowy dialog, między jedną z osobowości przesłuchiwanej dziewczynki, a przesłuchującym ją lekarzem. SPOJLER To nie jest film o nawiedzonym szpitalu, a o naturze człowieka KONIEC SPOJLERA. Bardzo dobry nieskobudżetowy obraz – 8/10