Dywizje piechoty, a nie "decyzje".

Kolejne powstania warszawskie marzą się głównie tym, którzy wiedzą, że spędziliby je w bezpiecznym bunkrze.
Co do WOT, to wystarczy świadomość, kto je powołał, by zdać sobie sprawę z ich wartości...

Temat założyłem w innych realiach politycznych. Po krwawym rozpadzie dawnej Jugosławii zdawało się, że nikt o zdrowych zmysłach nie będzie myślał o podbojach w Europie. Ponadto wtedy zasób przeszkolonych rezerwistów był duży. Wojna Rosji z Ukrainą pokazuje, że konieczne są dużo większe zasoby ludzkie.

Tego nigdy nie można być pewnym, a najlepszym nauczycielem jest HISTORIA.
Przed hekatombą I Wojny Światowej też wydawało się, że jest stagnacja, że Europa spokojnie wyleguje się w swoich betach i nie ma ochoty się wzajemnie wyrzynać.

Tu się nie zgodzę. Powodem wybuchu I wojny światowej było pragnienie nowego podziału Świata. Nie było już czego kolonizować, więc ambicje Rzeszy Niemieckiej mogły zostać zrealizowane jedynie kosztem Wielkiej Brytanii i Francji.

Część moich znajomych robiło uniki od służby wojskowej. Począwszy od wniosków o odroczenie w nadziei, że zapomną, albo gdy osiągnie się 28 lat brak będzie "mocy przerobowych" do wcielenia wszystkich. Słyszałem też o pośrednikach, którzy załatwiali w komisjach lekarskich papiery o niezdolności do służby wojskowej. Ponoć wystarczyła na to jedna średnia pensja.

Pewnie zabrzmi to naiwnie, ale nawet w warunkach PRL-u uważałem, że moją powinnością jest odsłużyć swoje. No i wcielili mnie 5.01.1982...

1. Mnie chodziło raczej o taki ogólny klimat społeczny, a nie zapędy polityków, wiadomo, że wśród nich zawsze się znajdzie zaraza, której za mało "przestrzeni życiowej" (itp. banialuki).


2. Nie wiem, czy to naiwność, nie oceniam i nie krytykuję, każdy ma prawo do własnych poglądów i wyborów.

Przydział do konkretnego turnusu SPR odbył się w lipcu 1981. Wtedy wydawało się, że Solidarność triumfuje i poza szczytami władzy nikt nie przewidywał takiego rozwoju wypadków. A po wcieleniu był strach. Nie o siebie, tylko że cokolwiek zrobię, będzie złe. Bo w pierwszych dniach stanu wojennego władza się miotała. We Wrocławiu do odblokowania Pafawagu użyto czołgów prowadzonych przez podchorążych SPR. Potem na szczęście nam nie ufano i zostawaliśmy w koszarach...

Małe sprostowanko - poniżeniem to jest już tzw. komisja wojskowa. Jeszcze zanim jest/była służba.

Oczywiście. Byłem w syfie, w PRLu - w tym gównie tylko totalni debile czuli się jak u siebie - najpierw jako pomiatani, później pomiatający. Przy IQ nieco wyższym od psa rozumiało się, czym ten syf jest. Ale element kryminalny np. (a trochę ich miałem na kompanii) bardzo sobie chwalił to miejsce,

Za komuny nie liczono się z odczuciami obywateli, wówczas "przedmiotu władzy".

Za moich czasów było kilka dziwnych "badań". W VIII klasie w mojej szkole podstawowej odbyło się kompleksowe badanie stanu zdrowia. Różni specjaliści mierzyli nas, ważyli i osłuchiwali. Między innymi lekarka endokrynolog sprawdzała, czy mam oba jądra, rzecz jasna macając. Nikt nas przedtem nie uprzedził o zakresie badań i koleżanka, której biust macał lekarz wpadła w histerię.

Podobne "sprawdzanie kompletności" odbyło się na komisji poborowej, już bez macania, za kotarą. Nie było już takim przeżyciem.

Za to wcielenie do SPR wyglądało następująco. Na parterze w naszym budynku, poza łaźnią mieściły się pomieszczenia księgowości WSO, gdzie pracowały pracowniczki cywilne. Musieliśmy spakować wszystkie swoje rzeczy do worków (pozwolono mi zabrać tylko portfel i papeterię) i nago kursowaliśmy po korytarzu. Po łaźni do pomieszczenia, gdzie siedzieli nasi dowódcy obu kompani SPR, którzy dzielili się nami. Bieliznę i mundury fasowaliśmy po niemal godzinie od rozebrania się. W tym czasie mijaliśmy na korytarzu, dziwnie często "idące do toalety" nasze rówieśniczki (mieliśmy po 24-28 lat), ze "skromnie spuszczonym wzrokiem". Armia w ramach bonusu fundowała im bowiem co 4 miesiące pokaz "goło i wesoło". Mieszkałem w tym budynku przez rok i poza dniami wcieleń na korytarzach było pusto.

Paradoksalnie jak ktoś nie był w wojsku to może mieć jeszcze większą szansę to zrozumieć. :)

Mówisz o polskiej armii czy rosyjskiej? W izraelskiej w ogóle nie występuje zjawisko fali a przecież nie jest to najsłabsza armia świata.

Nie wiem, do którego wpisu się odnosisz. Otwierający temat odnosił się zasadniczo do okresu PRL-owskiego. Ale lata 90-te, to również był okres służby wojskowej z poboru i z pewnością były wciąż jednostki ze zwyczajami falowymi. Później, przynajmniej w niektórych, skopiowano zachowania z kursu rekruckiego w Marines. Pamiętam, z jakim niesmakiem zobaczyłem w naszej TV relację ze szkoleń w jednostce desantowej WP. Kapral wydzierał się prosto w twarz podwładnego, a następnie zmuszał do biegania w kółko z karabinkiem uniesionym nad głową. Teoretycznie ma to służyć opanowaniu umiejętności w sytuacji stresowej - zagrożenia, czy zmęczenia i wyłuskaniu tych, którzy sobie nie radzą. Jednak wspomniana przez Ciebie armia izraelska IDF nie korzysta z tych wzorców. Z tego, co na ten temat pokazują filmy dokumentalne, każdy żołnierz przechodzi ten sam cykl szkolenia i awans na wyższe stanowisko, czy wysłanie na kurs oficerski wynika z długofalowej oceny delikwenta. Autorytet wynika nie z tego, "co się przyczepiło na pagonach", ale faktycznych kwalifikacji. Natomiast w innych armiach, choćby brytyjskiej, były skandale z nagraniami, pokazującymi znęcanie się nad młodszymi stażem, choć to armia kontraktowa.