Mimo iż film sprawia wrażenie dość melancholijnego i jednocześnie surowego, ogląda się przyjemnie i bez znużenia. Ciekawie ukazano relacje między głównymi bohaterami.

Tym razem o potrzebie bycia z kimś w momencie gdy jest się stworzonym do bycia samotnym. On, pedantyczny, małomówny pracownik banku, którego jedynym życiowym ryzykiem jest wychodzenie do pracy i spotkania z psychoterapeutą. Ona, pozytywna, śliczna, nieco ameliowata, niewidoma wiolonczelistka. Złączy ich kontrolowany...