Na początku też smutek:taak kochana,otwarta ,żywa i radosna a zostaje,biedactwo,zamordowana przez chciwego męża.Wydaje mi się jednak że na koncu filmu jest szczęśliwa,czuje się wolna i patrzy jak para nowożeńcow darzy się uczuciem.Ja także bardzo ją polubiłam

Ale może ona poszła w jakieś inne miejsce a nie tam gdzie była wcześniej? Może to nadinterpretacja ale mam wrażenie że ten pośmiertny świat był miejscem tymczasowym dla ludzi którzy nie mogli zupełnie odejść bo byli jakoś uwikłani w świat żywych. Ostatnią scenę interpretuję tak że Emilia nie wróciła już do podziemia tylko przeniosła się do jakiegoś świata gdzie nie jest już rozkładającym się ciałem i w jakiś sposób będzie tam szczesliwa. Nie zniknęła pod ziemią tylko zamieniła się w motyle. Nie widziałam wcześniej żeby umarli znikali w ten sposób. Za tą interpretacją przemawia też dla mnie początek filmu który zaczyna się od niebieskiego motyla latającego po mieście, jest to jakby cząstka duszy która czegoś szuka bo coś jej nie daje spokoju. Uwolniło ją to że Victor dotrzymał obietnicy (podobnej do tej którą ktoś inny złamał, przeżyła ślub) a to była rzecz która ją dręczyła i wiązała ze światem żywych. Dodatkowo uwalniająco mogła zadziałać zemsta na tym który ją zabił, spotkanie z nim i wyrażenie swojego gniewu. Idąc dalej myślę że zwierzęta przebywają w tym świecie dopóki nie umrą ich właściciele których kochali i nie opuszczą podziemia. Ogólnie też było mi jej bardzo żal przez cały film i budziła we mnie dużo większą sympatię niż Wiktoria ale koniec interpretuję jako pozytywny.