Seijirô Kôyama przenosi nas do Kraju Kwitnącej Wiśni, za czasów panowania cesarza Yoshihito w lata 20-te XX wiek, tutaj narodziła się niezwykła więź Hachico i profesora Ueno - symbol wierności i oddania.
Szczeniak urodził się 1923 roku , w prefekturze Akita i wysłany jako dar dla profesora Ueno, który pracuje na Uniwersytecie w Tokio.
Profesor i szczeniak nazwany "Hachi" od szczęśliwej liczby osiem lub zesłany z nieba, to ten moment , w którym narodziła się szczególna więź, porozumienie, empatia, która złączy człowieka z psem, nierozerwalna nić.
Każdego dnia przyglądamy się jak ten niezwykły pies rasy Akita, który był psem myśliwskim w dawnych czasach, teraz jego funkcja jest stróżo - obronna i towarzyska dla całej rodziny , ze wskazaniem na właściciela, którego akceptuje i jest podporządkowany. Hachico wszystko co robi, to w konkretnym celu, nic nie dzieje się przypadkowo, albo dla zadowolenia, czy przypodobania. Niezwykłym obyczajem tego duetu stają się spacery do stacji Shibuya, każdego ranka do pracy i z pracy Hachico odprowadza profesora do pracy i przychodzi po niego, gdy wraca...
Japonia, niezwykła architektura, kobiety, mężczyźni w strojach narodowych - kimono, yukaty, drewniane klapki, ale zaczynają się pojawiać wpływy zachodnie, tak powściągliwość charakterów, skromność, kobiety w cieniu mężczyzn.Rasa Akita również jest wyważona, powściągliwa, bez nadmiernych emocji, sytuacje wymagające szczekania, ataku, obrony ukazują możliwości tej rasy. Gdy dochodzi do tragedii i profesor umiera, pies nie może się pogodzić z tą stratą, nie akceptuje zaistniałej sytuacji, wciąż wierzy swemu panu, że wróci...Tu zaczyna się fascynująca historia i stajemy się świadkami, że każdego dnia rano, i wieczorem czeka na profesora i trwa to dziewięć lat...do 1935 roku
Brązowa statua "Hachiko" stoi na zewnątrz stacji kolejowej Shibuya do dnia dzisiejszego.