Tom Towles początkowo starał się o rolę Henry'ego, jednak ostatecznie zagrał Otisa.
Tuż po tym jak Becky kupuje gazetę i siada by ją przeczytać, obok niej przejeżdża samochód, na którym widać umieszczoną kamerę na statywie.
Kiedy Becky trafia Otisa w oko, widać wtedy wyraźnie, że jego głowa to model z gliny.
W otwierającej film scenie widać ciało martwej kobiety. Pod koniec ujęcia "martwa" aktorka łapie kilka oddechów, co sugerują ruchy brzucha.
Film nakręcono w Chicago i Northbrook (Illinois, USA).
Film jest tylko luźno oparty na życiu Henry'ego Lee Lucasa. W rzeczywistości Otis był wujkiem Becky, a nie jej bratem. Poza tym Otis nie został zabity przez Henry'ego, tylko umarł w więzieniu na niewydolność wątroby.
Jest jedna brutalna scena, gdy Henry i Otis zabijają całą rodzinę. Aktorka, która grała żonę, po nakręceniu sceny doznała szoku.
Film był kręcony w 1986 roku, lecz z uwagi na jego wątpliwą "wymowę moralną", którą odkryto na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago 1986, był powstrzymywany przed wejściem do szerokiego obiegu aż do roku 1990.
Film zajął 9. miejsce w rankingu na najbardziej przerażające filmy wszech czasów. Ranking został sporządzony przez amerykański magazyn "Giant" w 2005 roku.
Film powstał w 28 dni, w okresie od października do listopada 1985 roku.
Aktorka grająca kobietę, której Otis skręca kark po nakręceniu tego ujęcia została wysłana do szpitala na prześwietlenie z podejrzeniem uszkodzenia kręgów szyjnych.
Film, który przed zniszczeniem telewizora ogląda Otis to "Becket" z 1964 roku.
Piosenka, którą słychać podczas kręcenia kamerą przez Otisa kamery to "Psycho" zespołu The Sonics.