Honey Daniels (JESSICA ALBA) przez całe życie czekała, na to, aby pokazać światu, jak tańczy. Właśnie nadszedł moment, kiedy jej największe marzenie może się spełnić. Ambitna tancerka i początkująca choreografka zawsze wierzyła w swoje możliwości mimo tego, że nawet ci, którzy bardzo ją kochają czasem wątpili w jej sukces. Honey, nie zgadzając się z zachowawczymi wyborami rodziców, które mają zapewnić jej bezpieczną przyszłość, przenosi się do samego centrum miasta pełnego dźwięków, energii i muzyki. Właśnie życie w otoczeniu muzyki, jest tym, czego dziewczyna pragnie najbardziej. Samodzielne życie okazuje się bardzo trudne. Warto, jednak pokonywać największe nawet przeciwności losu, aby spełnić marzenie swojego życia. W ciągu dnia, dziewczyna udziela lekcji hip-hopu w miejscowym centrum kultury, wieczorami pracuje jako barmanka, a po zakończonej zmianie, oddaje się na parkiecie swojej pasji. Pewnego dnia w jej życiu pojawia się jedna szansa na milion – do klubu przychodzi reżyser i proponuje Honey występ w spocie reklamowym. Ma być jedną z tancerek. Od tej chwili Honey przeżywa sen na jawie – może przygotować choreografię dla największych gwiazd hip-hopu i R&B (Missy Elliott, Ginuwine, Jadakiss & Sheek, Tweet). Zbyt niesamowite, żeby było prawdziwe? Marzenie zaczyna rozwiewać się równie szybko, jak pojawiły się szanse na jego spełnienie. Honey wraca do świata, który najlepiej zna – ukochanej przez nią miejskiej muzyki – i na nowo odkrywa miłość do tańca i energię, jaką dają jej dzieciaki z sąsiedztwa. W tym przepełnionym muzyką dramacie – Honey – występują także LIL’ ROMEO, zdobywca nagrody 2001 Billboard Music w kategorii “Rapowy Artysta Roku" - Benny, młody człowiek potrzebujący jeszcze większego wsparcia w życiu niż Honey; MEKHI PHIFER (8 mila) - Chaz, chłopak Honey, który jest jej głosem rozsądku i pragnie, żeby była szczęśliwa; JOY BRYANT (Antwone Fisher) – najlepsza przyjaciółka Honey, Gina oceniająca sukces Honey z mieszaniną ekscytacji i sceptycyzmu; DAVID MOSCOW (Just Married), ZACHARY ISAIAH WILLIAMS (Romeo!); LONETTE MCKEE (He Got Game) oraz gwiazdy hip-hopu / R&B MISSY ELLIOTT, GINUWINE, 3rd STOREE, SHAWN DESMAN, TWEET i JADAKISS & SHEEK. BILLE WOODRUFF, który wcześniej wyreżyserował teledyski dla takich gwiazd jak Usher, Britney Spears czy Toni Braxton, debiutuje jako reżyser pełnometrażowego filmu, współczesnego dramatu miejskiego poświęconego muzyce i tańcowi. Scenariusz do filmu został napisany przez ALONZO BROWNA & KIM WATSON. MARC PLATT (Legalna blondynka) i ANDRE HARRELL (Strictly Business) pełnią funkcje producentów, BILLY HIGGINS (Simon Burch) jest producentem wykonawczym. Imponująca ścieżka muzyczna do filmu zawiera najlepsze, współczesne utwory R&B i hip-hopu. Można usłyszeć m.in. nowe przeboje Missy Elliott, Fabolous, Tweet, Yolanda Adams, Knocturnal, Amerie i Nate Dogg oraz Seana Paula, Blaque, Chingy, Lil’Mo, Marka Ronsona i Jadakiss & Sheek. W skład ekipy realizacyjnej weszli ponadto – autor zdjęć JOHN R. LEONETTI (The Scorpion King); scenograf - JASNA STEFANOVICH (Josie and the Pussycats); montażyści - MARK HELFRICH, A.C.E. (Czerwony smok) i EMMA E. HICKOX, A.C.E. (A Walk to Remember); kostiumograf - SUSAN MATHESON (Blue Crush); kompozytor - MARVYN WARREN (The Wedding Planner); oraz choreograf - LAURIEANN GIBSON. Wszystkie piosenki w filmie Honey są oryginalnymi kompozycjami RODNEYA JERKINSA, który napisał przeboje dla takich artystów jak Britney Spears, Toni Braxton, Brandy, Monica, Mary J. Blige i Jennifer Lopez.
O filmie cz.1
Andre Harrell, po odniesieniu sukcesu w przemyśle muzycznym jako inicjator przełomowych i twórczych dokonań w dziedzinie hip-hopu, szukał nowych wyzwań, a naturalnym miejscem takich poszukiwań okazał się przemysł filmowy. Harrell zdawał sobie sprawę z tego, że kultura hip-hop bogata jest w postaci i historie, które łatwo mogą zostać przeniesione na ekran. Scenariusz autorstwa Alonzo Browna & Kim Watson o tancerce, która chce osiągnąć sukces poza własnym środowiskiem, posiadał odpowiednie elementy. Tak mówi Harrell, “Większa część muzyki, którą się zajmuję opowiada historie o poszukiwaniu własnych marzeń. Bardzo dużo mówi się w tej branży o poczuciu swobody działań twórczych. A także o konieczności podjęcia ryzyka. W czasie trwania mojej kariery zawsze takie ryzyko podejmowałem. Marzenie nie spełniają się tak po prostu. Musimy im w tym pomagać. Tematem Honey jest opowieść o tym, jak łatwo można stracić złudzenia i wrócić do rzeczywistości. Od samego początku czułem, że ten temat jest mi bliski, zakasałem więc rękawy i zabrałem się do pracy." Marc Platt nie wahał się długo, kiedy Harrell przedstawił mu scenariusz Honey. Platt wiedział dobrze, że taki gatunek filmu, mający swoje korzenie w kulturze miejskiej jest powszechnie znany i popularny. Z dużym zapałem zaangażował się więc w projekt. Mówi Platt, “Bardzo ucieszyła mnie możliwość wyprodukowania tego filmu i spędzenia czasu z tą kulturą, ludźmi oraz ekscytującą i pełną nadziei muzyką." Kiedy w produkcję zaangażowany był już Platt, nadszedł czas na znalezienie odpowiedniego reżysera. Harrell pomyślał o Bille’m Woodruffie. Woodruff znany był ze swoich teledysków zrealizowanych dla takich artystów jak Britney Spears, Usher i The Backstreet Boys. Platt, który nie znał prac Woodruffa, był pod olbrzymim wrażeniem tego, co zobaczył. Komentuje, “Pomyślałem, że jeśli jest w stanie wyrazić na ekranie tak wielkie emocje w ciągu trzech minut, imponujące może być to, co zrobi w przypadku filmu pełnometrażowego." Wkrótce stało się jasne, że doświadczenie Woodruffa w dziedzinie reżyserowania teledysków, będzie ważnym elementem podczas realizacji pełnego energii filmu Honey. “To świat, który Bille zna i w bardzo wiarygodny sposób potrafi pokazać na ekranie," dodaje Platt. Woodruff początkowo nie był do końca pewien, czy jako reżyser teledysków chce, aby jego pierwszy pełnometrażowy film opowiadał o hip-hopie. Wkrótce jednak, dostrzegł jego olbrzymi potencjał. Film Honey był szansą na wykorzystanie wiedzy reżysera o kulturze miejskiej, udowodnił poza tym jego zdolności realizatorskie. Tak mówi Woodruff, “To prawdziwe błogosławieństwo, że mój pierwszy film opowiada o rzeczach, które bardzo dobrze znam. Poza tym dzięki niemu mogłem udowodnić, że jestem w stanie przedstawić wiarygodną, dobrze opowiedzianą historię także na dużym ekranie, w pełnometrażowym filmie." Woodruff podszedł do scenariusza jako ekspert i tak wspomina to doświadczenie, “Rozmawialiśmy o tym, że film powinien być jak najbardziej realistyczny. Wykorzystałem na planie moje doświadczenia zebrane podczas realizacji teledysków z muzyką rockową i hip-hopową. Dlatego też w historii Honey wykorzystaliśmy kilka rzeczy, które naprawdę mogły zdarzyć się w realnym świecie." Temat filmu Honey – spełnianie marzeń – poruszył czułe struny u Woodruffa i przypomniał mu jego własne dziecięce marzenia. Wspomina, “Scenariusz był mi dość bliski, gdyż jako bardzo młody człowiek oglądałem takie filmy jak Gorączka sobotniej nocy (Saturday Night Fever), Fame, Flashdance, Mahogany czy Breakin’ — i wszystkie one przemawiały do mnie w pewien określony sposób. Jako nastolatek chciałem być słynnym tancerzem, piosenkarzem albo gwiazdą rocka." Reżyser zareagował także pozytywnie na inspirującą jakość filmu. Kontynuuje, “Pomysł związany z życiową podróżą Honey wydał mi się bardzo ekscytujący. Ludzie często oglądają tego rodzaju historie, odnoszą je do swojego własnego życia i celów, jakie chcieliby osiągnąć. Moim marzeniem byłoby zainspirować do marzeń dzieciaki, które obejrzą ten film." Kluczowym zadaniem filmowców było znalezienie aktorki, która byłaby w stanie pokazać na ekranie odpowiednią równowagę emocji, wrażliwości i cech fizycznych. Woodruff wspomina ten proces jako bardzo żmudny. Filmowcy, bowiem, a także przedstawiciele studia rozważyli kilka możliwości ewentualnej obsady filmu. Wyjaśnia, “Jestem bardzo zadowolony z aktorów, którzy zostali zaangażowani do tej produkcji. W trakcie procesu kompletowania obsady, nauczyłem się wielu nowych rzeczy, a szczególnie tego, że jest to wyjątkowo trudne zadanie – dobrych aktorek i aktorów jest naprawdę wielu. Czasami trzeba szukać pewnych bardzo subtelnych, trudnych do zdefiniowania cech." Kiedy w biurze Marca Platta pojawiła się Jessica Alba, nagle okazało się jasne, że właśnie została znaleziona Honey Daniels. “Jest w Jessice coś takiego, co idealnie reprezentuje ducha i determinację głównej bohaterki," mówi producent Platt. Woodruff zgadza się z tym, “Dla każdego, kto pozna Jessicę jasne jest to, że jest silną, bardzo bezpośrednią osobą. Byłem pewien, że posiada potrzebną do udźwignięcia roli energię. Czułem, że potrafi wciągnąć widzów w swoją historię i poprowadzić ich przez odbywaną przez siebie życiową podróż. Znałem jej pracę w Dark Angel, jej piękną twarz, a także reklamę L’Oreal. Kiedy tylko weszła, polubiliśmy się. Tak samo myślimy o postaci Honey, chcemy wnieść do tej kreacji takie same elementy. Od samego początku nasza współpraca dobrze się układała." Alba także zainspirowana była filmami, jakie oglądała w dzieciństwie i szczególnie pamięta film Flashdance. Wyjaśnia, “Czekałam na dokładnie taką historię. Honey jest spełnieniem moich marzeń. To historia, z którą mogą identyfikować się widzowie. Postać Honey jest bardzo realna – zdaje sobie sprawę z tego, że jej prawdziwą miłością i pasją jest dzielenie wiedzy o tańcu z dzieciakami z sąsiedztwa. Jej praca daje tym nastolatkom, narażonym na kontakty z gangami i narkotykami, pozytywną alternatywę." Chociaż naturalnie sprawna fizycznie, Alba nigdy wcześniej nie brała lekcji tańca. Choreograf Laurieann Gibson miała dosyć ograniczony czas, aby przygotować aktorkę do roli Honey i nauczyć ją płynnych ruchów bohaterki. Platt stwierdza, że Alba gotowa była do wszelkich wyzwań, “Przez kilka miesięcy ćwiczyła aerobik i bardzo, bardzo dużo tańczyła. Dzięki intensywnej pracy była w stanie w pełni wcielić się w postać Honey. Taniec okazał się być jej drugą naturą, a ruch wyrażał emocje." Do roli wspierającego Honey chłopaka Chaza, Alba zasugerowała Mekhi Phifera. “Mekhi jest niesamowity. Czułam, że był jedyną osobą, która mogłaby zagrać Chaza. Jego serce po prostu promieniuje na zewnątrz," mówi Alba. Platt zgadza się z tą opinią, “Trudno oprzeć się patrzeniu na Mekhi’ego. W jego prezencji, sposobie gry aktorskiej jest coś uderzającego. Dokładnie widać to w naszym filmie. Iskrzenie między nim, a Jessicą jest realne i sprawia, że Chaz jest prawdziwą, ciepłą postacią." Woodruff wspomina, “Kiedy Mekhi spotkał się ze mną i Jessicą po raz pierwszy, oboje myśleliśmy, ‘Mam nadzieję, że mu się podobamy.’ Na szczęście polubił nas. Jego opinia na temat Chaza była bardzo podobna do naszej. Okazał się idealnym wyborem." Filmowcy musieli dostosować się do harmonogramu zdjęć Phifera na planie serialu NBC Ostry dyżur (ER). Platt tak o tym mówi, “Koniecznie chcieliśmy mieć Mekhi’ego w naszym filmie, a on miał zamiar w nim zagrać. Na szczęście udało się nam pogodzić wszystkie harmonogramy." Cechy charakteru Chaza bardzo spodobały się Phiferowi, ponieważ “motywuje do działania i wspiera Honey. Odnosi sukcesy w tym, co robi i nie musi martwić się odnalezieniem własnej tożsamości." Honey był także długo oczekiwaną odskocznią od tego, co młody aktor ostatnio zrealizował. “To pierwszy film, w jakim wziąłem udział," uśmiecha się Phifer, “który mogę pokazać synowi, dziadkom i w ogóle wszystkim, których znam." Producenci chcieli zaangażować także do projektu kilka już znanych, a także wschodzących gwiazd muzyki. “Kiedy po raz pierwszy spotkałem Lil’ Romeo, pracowałem nad jednym z projektów z jego ojcem Master P," wyjaśnia Platt. “Kiedy prace nad Honey nabierały już realnych kształtów, przyszło mi do głowy, że przecież Lil’ Romeo to Benny." Woodruff podziwia młodą gwiazdę. “Lil’ Romeo jest zarabiającą miliony gwiazdą. Bardzo poważnie podszedł do pracy na planie. Zawsze był przygotowany i znał swój tekst. Bez problemów też poddał się mojej reżyserii. Moje najsubtelniejsze prośby – jak przymknięcie oczu pod koniec jednej ze scen – były przez niego akceptowane bez sprzeciwu." “Jest wspaniałym tancerzem, ale ma złe podejście do życia," mówi 14-letni Lil’ Romeo o granej przez siebie postaci Benny’ego. “B.B. i Otis mają na niego zły wpływ, natomiast Honey – dobry. Chłopak chce być po tej właściwej stronie, ale jego przyjaciele z ulicy zdecydowanie mu to utrudniają." Przebywanie na planie filmowym Honey nie odwróciło uwagi Lil’ Romeo od nauki. “Muszę chodzić do szkoły nawet, kiedy kręcę film. Codziennie przez cztery godziny odrabiam lekcje. Kiedy nie realizuję filmu, robię lekcje przez pięć godzin. Gdybym nie chodził do szkoły, nie mógłbym robić w życiu tego wszystkiego, co do tej pory," wyjaśnia. Joy Bryant, którą można było ostatnio oglądać w reżyserskim debiucie Denzela Washingtona Antwone Fisher, pojawia się na ekranie jako najlepsza przyjaciółka Honey, Gina. Bille Woodruff stwierdza, “W Joy jest coś bardzo realnego. Stoi twardo na ziemi, ale potrafi też być pełna komizmu. Jest jak dziewczyna z Bronxu, która naprawdę mogłaby się zaprzyjaźnić z Honey i wspierać ją."
O filmie cz.2
Filmowcy zadowoleni byli z więzi, jaka zaistniała między Albą i Bryant. Aktorki czuły podobnie. Tak mówi o tym Bryant, “Chciałam być pewna, że przyjaźń między nimi jest autentyczna. Gina jest dla Honey jak starsza siostra. Być może nie zna się zbyt dobrze na przemyśle muzycznym, ale dużo wie o ludziach i o mężczyznach. Jest w stanie rozróżnić grę od prawdziwych emocji i zaangażowania." Woodruff miał jasną wizję typu aktora, którego chciał obsadzić w roli Michaela Ellisa, reżysera, który zachęca Honey do współpracy. “Potrzebowaliśmy kogoś, kogo można byłoby polubić. Nie chcieliśmy, aby widzowie od razu domyślili się, że jest draniem." W roli tej został obsadzony David Moscow, który wcześniej już pracował z Markiem Plattem. Moscow dobrze znał lokalizacje, w jakich realizowano film, ponieważ wychowywał się w dzielnicy Bronx, chodził do szkoły w Harlemie, a obecnie mieszka w centrum Nowego Jorku. Opisując graną przez siebie postać Michaela, Moscow mówi, “W oczach Honey, jest człowiekiem, którego ona w danej chwili bardzo potrzebuje. Może zupełnie zmienić jej świat. Robi to, ale potem szybko wszystko przerywa. Istotą filmu jest to, czy dziewczyna potrafi podnieść się po porażce." Ośmioletni Zachary Isaiah Williams został zaangażowany do roli Raymonda, młodszego brata Benny’ego. Woodruff wyjaśnia, “Zach jest zadziwiający. Od samego początku wiedziałem, że chcę, aby zagrał Raymonda. Zachary nie umiał tańczyć, a Raymond przy pomocy Honey staje się dobrym tancerzem. Nie było to jednak dla mnie żadnym problemem, bo wiedziałem, że chłopak jest idealny." Obsadzenie Lonette McKee w roli pani Daniels, matki Honey było dla Woodruffa spełnieniem marzeń. “To, że Lonette McKee zdecydowała się zagrać w tym filmie było dla mnie osobistym sukcesem. Jest ikoną afro-amerykańskiej społeczności, dlatego współpraca z nią na planie mojego pełnometrażowego debiutu jest czymś wyjątkowym. Wszyscy, którzy mnie znają wiedzą, jak uwielbiam jej film Sparkle i mówią, ‘O Boże, pracujesz z Lonette!’" entuzjazmuje się reżyser. Granie roli matki Honey, nie przysporzyło nominowanej do nagrody Tony aktorce, wielu trudności. Stosunki, bowiem między panią Daniels i Honey, przypominały jej własne relacje rodzinne. McKee komentuje, “Miałam w przeszłości podobne problemy, dlatego wiedziałam, że rola pani Daniel była w moim zasięgu." McKee przyznaje, że hip-hop jest jedną z jej prawdziwych pasji i dodaje, “Prawdziwe powody, dla których chciałam zaangażować się w ten projekt to Bille Woodruff i Andre Harrell. Od lat jestem wielbicielką ich pracy, a Bille znam od wielu lat. Kiedy usłyszałam, że realizuje właśnie swój pierwszy film, byłam bardzo szczęśliwa, że mogę wziąć w nim udział. A poza tym scenariusz do tego filmu jest naprawdę piękny i podnoszący na duchu." Podstawowe różnice między realizowaniem teledysku, a kręceniem pełnometrażowego filmu, szybko stały się dla Woodruffa jasne. Tak o tym mówi, “Podczas realizacji teledysku jestem w stanie sam zapanować nad wszystkim, natomiast w przypadku filmu należy zaangażować specjalistów, pozwolić im wykonywać ich pracę, a przede wszystkim im zaufać." Reżyser uważa się za szczęściarza, gdyż udało mu się skompletować wyjątkowo twórczą ekipę, która była w stanie pomóc mu w realizacji jego wizji. Mówi, “Zaangażowałem zespół ludzi, których praca naprawdę mi się podoba. Np. autor zdjęć John Leonetti, wcześniej brał udział w realizacji dużych filmów akcji. Film Honey zwrócił jego uwagę, gdyż bardzo różnił się od tego, czym do tej pory się zajmował. Każdy departament wniósł zresztą do naszego projektu wszystko, co najlepsze."
Znalezienie właściwego brzmienia
Produkcją muzyczną podczas realizacji filmu zajął się producent Rodney Jerkins. Jego dorobek obejmuje pracę z takimi artystami, jak Jennifer Lopez, Destiny’s Child, Britney Spears, Mary J. Blige i inne gwiazdy R&B oraz hip-hopu. Woodruff wyjaśnia w jaki sposób przygotowano muzykę do filmu. “Uratowała mnie jedna z moich najbliższych przyjaciółek, kierownik muzyczny Paris Davis. Spotykałem się z wieloma ludźmi, ale potrzebowałem kogoś, kto naprawdę zaangażowałby się w projekt – czuł opowiadaną przez nas historię i był nią zainspirowany." “Muzyka pełni bardzo ważną rolę w Honey," mówi Jerkins, “i głównie dlatego zwróciłem uwagę na ten projekt." Jerkins, który zawsze chciał współpracować z przemysłem filmowym, kontynuuje, “Kiedy miałem 19 lat, zapytano mnie w jednym z wywiadów, co chciałbym robić w dalszym etapie mojego życia. Odpowiedziałem, że jak już podbiję przemysł muzyczny, zajmę się pracą w filmie. Czuję, że właśnie spełnia się moje przeznaczenie." Zanim do ekipy produkcyjnej dołączył Jerkins, Woodruff był bardzo sfrustrowany w związku z przewodnim tematem muzycznym filmu. Wyjaśnia, “Dostawałem materiały odpowiednie raczej na scenę klubową. Nie opowiadały żadnej historii, nie miały w sobie emocji. Nie przypuszczałem, że będzie aż tak trudno, ponieważ dałem moim ewentualnym współpracownikom jako przykłady takie piosenki jak ‘What a Feeling’ z Flashdance czy utwory z Fame. Chciałem, żeby przygotowali ich współczesne wersje." Woodruff został poruszony do łez utworem Jerkinsa “I Believe". “Rodney zrobił dokładnie to, o co mi chodziło. Zrozumiał naszą historię. Nigdy nie zapomnę chwili, kiedy zagrał tę piosenkę, a moje oczy wypełniły się łzami. Trafił w samo sedno," wspomina reżyser. Usatysfakcjonowany utworem “I Believe," Woodruff poprosił Jerkinsa o więcej propozycji. “Któregoś dnia zadzwoniłem do niego i powiedziałem, że potrzebuję jeszcze jednej piosenki. Jerkins to prawdziwy talent. Komponuje utwory jazzowe, funky, hip-hop, reggae. Jest niesamowity." Jerkins przygotował ostatecznie 16 piosenek na potrzeby filmu – pracował w tym czasie siedem dni w tygodniu. Zaskoczył nawet reżysera utworem “Honey." Woodruff komentuje, “Ta piosenka, to dowód osobistego zaangażowania Rodneya w temat filmu. Był nim zainspirowany. Quincy Jones pisząc muzykę do filmów eksperymentował na różne sposoby i podobnie czyni Rodney. Postrzegam go w pewien sposób jako młodego Quincy." Producent Platt zgadza się, co do tego, że Rodney Jerkins był idealnym wyborem. “Muzyka jest jednym z bohaterów tego filmu i dzięki niej poznajemy część opowiadanej historii. Słowa piosenek, przekazywane w nich emocje idą w parze z tańcem, bohaterami filmu, jego dramatyzmem. Bille i ja potrzebowaliśmy kogoś, kto potrafiłby wykreować muzykę na prawdziwego bohatera filmu." Wielokrotny zdobywca nagród Grammy, kompozytor / producent / aranżer / autor tekstów piosenek, Mervyn Warren został zaangażowany do projektu, aby przygotować ścieżkę muzyczną filmu w oparciu o utwory Jerkinsa. Jego zadaniem było także sprawienie, aby fragmenty utworów musicalowych płynnie przenikały się z innymi gatunkami muzycznymi wplecionymi w historię Honey.
Przygotowywanie choreografii
W filmie jest kilka sekwencji tanecznych – taniec w klubie, przesłuchania na Broadwayu, lekcje tańca hip-hop. Filmowcy dobrze zdawali sobie sprawę z tego, że realizowanie filmu opowiadającego o tańcu, będzie wymagało zaangażowania czołowego choreografa. Przygotowaniem choreografii zajęła się więc Laurieann Gibson - jedna z najbardziej znanych obecnie w przemyśle muzycznym choreografów. Woodruff wyjaśnia, “Laurieann jest nie tylko choreografem, ale także punktem odniesienia dla głównej bohaterki filmu. Jest bardzo podobna do Honey. Jej dorobek obejmuje pracę na Broadwayu, teledyski m.in. dla Puffy’ego i mnóstwo występów na żywo m.in. na ceremoniach rozdania nagród MTV Music. Artystka jest częścią tego świata i stworzyła elementy choreografii, będące częścią współczesnego języka tańca. Zajmujemy się w życiu podobnymi rzeczami, dlatego wiedziałem, że będzie gotowa podjąć wyzwanie."
Dążenie do realności
“Tym, co od razu przyszło mi do głowy był charakter filmu," mówi scenograf Jasna Stefanovich. “Każdy film, przy realizacji którego pracuję wymaga przeprowadzenia dokumentacji. Tak naprawdę niewiele wiem o hip-hopie. Kupiłam wszystkie pisma dotyczące tego gatunku muzyki. Potem pojechaliśmy do Nowego Jorku i obeszliśmy wszystkie sklepy muzyczne. Kupiłam trochę niezależnie wyprodukowanych nagrań i przyjrzałam się im dokładnie." Chociaż film był kręcony w Toronto, Stefanovich jako odnośniki wykorzystała nowojorską Lower East Side oraz Bronx. Chciała, aby sceny z codziennego życia Honey (club, w którym pracuje, ulica i centrum młodzieżowe, gdzie uczy tańca) stanowiły ostry kontrast do nowego świata, w którym dziewczyna pragnie zaistnieć. Stefanovich obserwuje, “Świat Honey to świat, w którym tancerze pocą się, a my widzimy ten pot. Nie wyglądają jak tancerze na teledyskach – zawsze świeżo i z makijażem. Na ulicach leżą śmieci. Niektóre okna są umyte, a inne nie. To właśnie cecha prawdziwego życia, jaką chciałam uzyskać." Dla filmowców i scenografa ważne było wizualne przedstawienie pasji tańca, a szczególnie młodzieżowej namiętności do hip-hopu oraz odróżnienie tych naturalnych pasji od świata teledysków i tancerzy do wynajęcia. Świat Honey jest pełen wyraźnych kolorów, a świat teledysków to bardziej sterylna, jaśniejsza paleta. Na potrzeby filmu nakręcono sześć teledysków – dwa z nich na bardzo dużych planach zdjęciowych. “Pracując nad pomysłem scenografii do teledysku, należy zawsze mieć bazę wyjściową. Inaczej pozostaje praca w próżni," mówi Stefanovich. “W przypadku Honey ważną rzeczą jest to, że Bille posiada doświadczenia związane z branżą muzyczną, bardzo dobrze czuje się w tym środowisku i dlatego wydawało się, że wszystko przychodzi mu bez żadnego wysiłku." Do pierwszego teledysku w filmie, Stefanovich przygotowała olbrzymi geometryczny kształt z pleksiglasu, z białym światłem oświetlającym wszystkie jego boki. “Chciałam, żeby scenografia była minimalistyczna, po to, aby tancerze byli jak najlepiej widoczni," wyjaśnia Stefanovich. “Nie użyłam zbyt wielu kolorów, bo właśnie wtedy świetnie wygląda skóra." Największym wyzwaniem był teledysk realizowany dla Tweet. “Kilkoro tancerzy było przyczepionych do kabli, które pozwalały im na wlatywanie na plan zdjęciowy i wylatywanie z niego. Nie mogliśmy budować żadnych ścian, dlatego skupiłam się na podłodze," mówi Stefanovich. “Kiedy patrzy się na nią z góry widać, że cała jest podświetlona, a snopy światła skierowane są w kierunkach, z których nadlatują tancerze. Po chwili z sufitu zostaje spuszczona Tweet. Cała uwaga skupia się w tym przypadku na podłodze."
"Miejskie" mody
Na pierwszym spotkaniu z Plattem i Woodruffem, projektantka kostiumów Susan Matheson została zapytana o proponowany przez nią wizerunek głównych bohaterów, który “chciałaby skopiować każda z oglądających film kobiet." Matheson wspomina, “Powiedziałam, że chodzi głównie o używanie farby w sprayu i tatuaże. Na ubraniach widać tatuaże, Jessica ma na spodniach obraz Boriqua, a na jej dżinsowej kurtce znajduje się wykonany sprayem wizerunek Matki Boskiej. Na ramieniu kurtki dziewczyna ma przepiękne róże, które wyglądają jak tatuaż zrobiony na ubraniu. Tatuaże są wszędzie!" Konsultant d/s kostiumów i stylista O’Neal McKnight dodaje, “Honey ubiera się zgodnie z tzw. ‘miejską’ modą. Tak właśnie ubierają się np. Mary J. Blige, Eve… ‘Miejski’ styl, to styl dziewcząt z miasta, które są piękne, świadome siebie i swojej wartości." Aby stworzyć odpowiedni wizerunek całego filmu, Matteson i McKnight pojechali na przesłuchania tancerzy do Nowego Jorku i Los Angeles. “Głównym tematem filmu jest taniec, dlatego chcieliśmy, żeby kostiumy były jak najbardziej autentyczne," mówi Matheson. “Dzięki przesłuchaniom dokładnie przyjrzeliśmy się strojom tancerzy i wykorzystaliśmy tę wiedzę w Honey." Departament kostiumografii przygotował tysiące kostiumów dla Alby i 70 tancerzy biorących udział w produkcji. Matheson wyjaśnia, “Tancerze mają specjalne wymagania, ponieważ zawsze muszą być w stanie swobodnie się poruszać. Jeśli chodzi o kostiumy Honey, to jest ona bardzo niezależna, nie podąża za tłumem i jej stroje muszą odzwierciedlać te jej cechy." Kostiumy były ręcznie malowane, materiały łączone w formie kolażu, a portrety Ricka Jamesa i Diany Ross wydrukowane na podkoszulkach. Poszukiwania Matheson zawiodły ją do Harlemu, gdzie zauważyła wiele kobiet noszących duże złote kolczyki. “Znaleźliśmy w sąsiedztwie jubilera, który wykonał taką parę dla Honey, a także pierścionek z wygrawerowanym jej imieniem. Nasza bohaterka nosi go przez cały czas." Matheson zdaje sobie sprawę z tego, że ludzie często nie przyznają się do tego, że tak wiele pracy wkładają w to, żeby dobrze wyglądać. “Przejmują się kolorem butów, koszulek i czy to wszystko do siebie pasuje," komentuje projektantka. Tak mówi o tym McKnight, “W środowisku miejskim bardzo ważne są określone stroje. Dres musi pasować do trampek, a czapka baseballowa do dresu." Kontakty McKnight z kilkoma nowojorskimi firmami produkującymi ubrania były bardzo ważne, aby zdobyć wsparcie dla projektu takich marek, jak Phat Farm, Sean John, Rock Well czy Snooze People. Projektantka kostiumów wspomina szczególnie scenę przesłuchania, “Właśnie w tej scenie wszyscy nasi bohaterowie są w odpowiednich strojach, mają buty do tańca na wysokich obcasach. Bille zdecydował się na 40 dodatkowych tancerek i tancerzy. Mieliśmy około 40 minut, żeby objechać całe Toronto i znaleźć 40 kapeluszy – musiały wyglądać na stare – i 40 par butów. Ludzie chodzili po sklepach szukając kapeluszy i butów, a ekspedienci powtarzali, ‘Nie mamy nic takiego – ludzie z filmu Honey wszystko wykupili.’" Universal Pictures przedstawia produkcję Marc Platt / NuAmerica: Honey – z Jessicą Alba, Mekhi Phiferem, Joy Bryant i Lil’ Romeo w rolach głównych. Muzyka - Mervyn Warren. Kostiumy - Susan Matheson. Montaż - Mark Helfrich, A.C.E., i Emma E. Hickox, A.C.E. Scenografia - Jasna Stefanovich. Zdjęcia - John R. Leonetti. Producent wykonawczy - Billy Higgins. Film Honey został wyprodukowany przez Marca Platta i Andre Harrella. Scenariusz - Alonzo Brown & Kim Watson. Reżyseria - Bille Woodruff.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.