z elementami komediowymi (poziom Jasia Fasoli jednakowoż). Reżyser i główny aktor w jednym proponują nam historię tyleż napędzaną emocjami, co nieprawdopodobną. Która kobieta wręczyłaby (w drzwiach!) kilkumiesięczne dziecko facetowi, z którym spędziła bodaj jeden dzień, a i to niecały, wiedząc ponadto, że gość jest kochliwy i raczej nieodpowiedzialny? Żadna! To ładnie, że Valentin przechodzi natychmiastową niemal metamorfozę i nad wyraz czule opiekuje się dziewczynką. I tak do jej 7 roku życia. Tyle że tak jest tylko w książkach i filmach, zwanych melodramatami, które biorą nas pod uczuciowy włos. Oczywiście, można przy okazji tego filmu pomyśleć o tzw. życiu (np. co my zrobilibyśmy na miejscu głównego bohatera?), ale sądzę, że o życiu należy myśleć na co dzień. Dałem "Instrukcji..." 6, bo 6 znaczy niezły.