W porównaniu z niemal doskonałą częścią pierwszą jest słabszy, bez dwóch zdań. Ogólnie niby nie ma się do czego konkretnie przyczepić, ale źle się to ogląda. Na pewno nie pomaga fakt, że to druga część pewnej historii, którą rozpoczęli inni aktorzy (moim zdaniem lepsi). Oprócz tego jedna wielka irytująca reklama jogurtów itp... oraz podwiędniętego ciała p. Wolszczak... Tośka też jest wybitnie działająca na nerwy, Wolszczak i Deląg średni, ale poprawni, rodzice jak zwykle super - ale już nie tak to zabawne jak w części pierwszej, nawet mimo Pazury i Bieleckiej...
Oglądałam obie części kilkakrotnie i pierwsza śmieszy mnie zawsze tak samo mimo, że już znam na pamięć, na drugiej raz się uśmiechnęłam i to dopiero wczoraj (byłam w dobrym nastroju). Zmęczyłam do końca, nawet nie przysnęłam, starałam się go nawet polubić, ale nie idzie...
O ile część pierwsza momentami (dialogi) była nawet lepsza od książki, ciekawie i zgrabnie pokazano esencję całej historii i to co w niej najlepsze - to druga książce do pięt nie dorasta. Po prostu streszcza książkę, przekombinowuje historię, której nic nie dolegało, wszystko jest jakby wciśnięte w te kilkadziesiąt minut bez ładu i składu... Wolszczakowa nawet jest bardziej "Jutkowata", cała oprawa bardziej książkowa i wogóle, ale jednak coś nie gra. A scena wesela na końcu jest po prostu żenująca...
Drodzy filmowcy, nie róbcie więcej takich filmów! Jak reżyser i obsada nie chce kontynuować historii to trzeba odpuścić. Inaczej szkoda naszego i waszego czasu...