Bardzo dobra recenzja ;) Widzę kolego, że też lubisz komiksy superhero i ogólnie te klimaty. Red Hood w awatarze? :P Jak byś chcial o czyms podyskutować to zapraszam

Zgadza się to Jason. Widziałeś nowy zwiastun Endgame?

To znaczy ten krótki spot z Superbowl?

zapewne chodzi mu o nowy trailer, który opublikowano godzinne temu.

Przed chwilą dopiero obejrzałem

lol, nie mógłbym się bardziej nie zgodzić, moim zdaniem jeden z najgorszych filmów Marvela, poziom zbliżony do Thor: The Dark World... Produkcja balansuje na granicy nudy, brak jakiegokolwiek napięcia, a przyjęta formuła w tym nie pomogła, bo od początku wiadomo było do czego do zmierza, z wyjątkiem twistu, który jednak nie ma znaczenia na chwile obecną.

Nie rozumiem też jak komukolwiek może się podobać sposób w jaki Fury stracił oko... Podobnie ma się sprawa z genezą nazwy Avengers Initiative, oraz pojawienia się tesseractu...

Czepiasz się szczegółów

Szczegółów? Niewiele tam dobrych rzeczy, z wyjątkiem kilku drugoplanowych postaci, które jedynie uwypuklają problem z filmem, gdy to oni stanowią najciekawszy element tejże produkcji a nie główna bohaterka.

Zgadzam się. Brie zagrała ok, a le scenariusz to nie ten Marvel, którego oczekiwałam.
Jak tylko pojawiły się pogłoski, że Goose to najjaśniejszy punkt filmu, to wiedziałam, że będzie kiepsko.

Nie zgadzam się trochę z waszymi opiniami i po obejrzeniu chcę obejrzeć jeszcze raz. Carol była taka jaka byc powinna, tak samo Fury, tylko to film z origin story, tak jak z pierwszej fazy marvela, to nie jest tak duze widowisko jak Avengersi

Pierwsza faza Marvela, powiadasz... OK.

Solowy pierwszy film Capa - Steve Rogers od początku przejawiał heroizm. Rogers to chudzinka, która może zostać powalona przy byle podmuchu, ale on i tak chciał się bić, mimo że wiedział, iż przegra (I can do this all day). Rzucił się na granat, bo chciał się jakoś (mimo że to było trochę głupie) przyczynić do zwycięstwa w wojnie, a wiedział, że odstaje fizycznie od kolegów, którzy lepiej sprawdziliby się w walce. Dopiero potem wstrzyknęli mu serum. Jak to powiedział dr. Erskin: "dobro jest jeszcze lepsze". Rogers zwyczajnie ZASŁUŻYŁ na swoją supersiłę, zarówno przed jak i po "podrasowaniu".
Nawet potem, np. CA:WS Cap i Bucky walczyli jak równy z równym, a Bucky wręcz niemal zabił Steve'a.
Tak czy siak, to bohater. Pani Danvers nie.
Zwykle jest tak, że główny bohater (nawet jeśli już na starcie ma akurat jakieś moce) musi się zmierzyć w końcu z kimś, kto w danej chwili jest silniejszy/lepszy od niego. Natomiast Carol z niczym w zasadzie nie ma problemu. Typowa Mary Sue. Nie czułam napięcia, a kiedy zaczęła strzelać fotonami na prawo i lewo i nikt jej nie mógł zatrzymać, to wiedziałam na 101%, że nie ma tu nikogo, kto mogłby sprawić, że włosy się zjeżą na karku. Yon-Rogg i jego wesoła kompania zostali rozbici, nawet dosłownie, a Ronan uciekł.
Wiadomo, że w filmach zwykle protagonista wygrywa, ale przynajmniej przeciwnik powinien być na miarę naszego bohatera. T'Chala i Killmonger pod względem siły byli na podobnym poziomie, więc przynajmniej miałam wrażenie, że Czarna Pantera MOŻE przegrać.
Przymusowa walka z byłymi kumplami nawet nie wywołała u Danvers żadnego żalu, że tak się sprawy potoczyły. Wiem, że Carol była szkolona, aby nie okazywać emocji, ale bez przesady - 6 lat się znali, a to szmat czasu i człowiek automatycznie się przywiązuje do osób, z którymi przebywa.
Żadnych emocjonujących pojedynków, żadnego "torturowanego serca czy duszy" (czy jak to nazwać), zero heroizmu. Tylko siła, a przy filmach superhero chcę mieć superherosa, bohatera, kogoś, kto może być wzorem.
Nie chodzi mi o kłótnie, kto jest lepszy czy coś. Też się całkiem przyzwoicie bawiłam, ale brakowało tego mi, co opisałam. a co powinno być w originie bohatera.
Mam nadzieję, że bracia Russo "naprawią" Danvers.

Kapitan Marvel jest na poziomie Supermana, nie da się pokazać ich jako zwykłego cżłowieka

Oglądałeś może Supermena Christophera Reeve'a albo serial z Deanem Cainem? Oni byli tam też ludźmi. W Supermanie ogólnie chodzi o to, że Clark chciał być postrzegany jak człowiek i mu się to udawało.

z tym nieokazywaniem emocji to w filmie niestety był problem. Zostało to tyle razy podkreślone, że raziła każda niekonsekwencja w postaci przyjacielskiego odruchu czy uśmiechu - zanim doszło do "przełomu" (który de facto przełomem nie był, podminowany wcześniej). Poza tym w moim odczuciu najciekawsze momenty originu (czy "jedne z najciekawszych") ukazano w krótkich retrospekcjach. Np. misja ze śmiercią pani doktor: gdyby to było w prologu, dałoby punkt odniesienia do przemiany po praniu mózgu. Pewnie nie chcieli robić "powtórki" ze Steve'a Rogersa, ale porównanie tych dwóch postaci jest nieuniknione - co też uczyniłaś, zresztą celnie.

Uff. Feige stwierdził przynajmniej, że Danvers ma jakieś słabości, więc jest potencjał. Szkoda tylko, że trzeba było najpierw tej całej g-burzy, aby coś takiego wyszło w wywiadzie. Gdyby powiedział tak przed filmem, postać CM byłaby odbierana ciut inaczej.
Tu jest wywiad, tylko spacje trzeba zlikwidować:
www. flickeringmyth. com /2019/03/marvels-kevin-feige-reiterates-that-captain-marvel-isnt-invincible/

prawda jest taka, że cały film KM, jest na poziomie przeciwników i dopiero na koniec staje się OP.

Co do jej kariery to super jest to pokazane w retrospekcjach, gdzie musiała mierzyć się z przeciwnościami i SAMA osiągnęła wiele (została pilotem USAF i to całkiem niezłym). Większość bohaterów działa na zasadzie "jestem słaby, coś się tam staram ale mi nie wychodzi i nagle zaczyna mi się udawać jak już dostanę moc". Dla mnie to jej historia jest bardziej motywująca niż Rogers, który zaczął coś osiągać, dopiero po zdobyciu mocy.