Z delikatną ironią "Cinephilia" demaskuje iluzję filmu. Postacie migrują przez światy rzeczywistości i fantazji, w okolicznościach, które paradoksalnie nie stawiają pytań ani nie dają odpowiedzi. Na nocnym niebie lśnią dwa księżyce Larsa von Triera i urzekają głównych bohaterów Rolanda i Isabel. Roland wynajmuje pokój, w którym wpada w sytuacje przypominające wątki z "Procesu" Franza Kafki czy "Lokatora" Romana Polańskiego. Odwiedza go rzekomy znajomy i oferuje duże pieniądze za sfilmowanie samobójstwa. Jak w kalejdoskopie, rozpoczyna się sekwencja następujących po sobie wydarzeń, nawiązywania przypadkowych znajomości. Sprawiają one, że bohaterowie wędrują po świecie rzeczywistości i fantazji, a czasem po obydwu jednocześnie. Czarna komedia opowiadająca dziewięć historii, których bohaterowie powiązani są wspólnymi losami.