Jest słoneczny letni dzień 1943 roku, Polska znajduje się pod niemiecką okupacją. Grupa młodych ludzi, mieszkańców pobliskiej wsi, wybiera się do lasu zbierać szyszki i chrust na opał. Rozmawiają, flirtują, snują plany na przyszłość. Wyprawa ta nie skończy się jednak tak jak sądzili; pewne wydarzenie spowoduje, że będą musieli zmierzyć się z zupełnie nową sytuacją, w jakiej jeszcze nigdy nie byli, która będzie miała decydujący wpływ na ich losy.

Kilka godzin z życia mieszkających na Białostocczyźnie młodych Polaków, którzy w lesie znajdują rannego Żyda – tytułowego klezmera. Wydarzenie to wywołuje konflikt w gronie wiejskiej młodzieży, odsłaniając rozmaite postawy i sprzeczne emocje: od empatii, przez strach, po żądzę zysku. Jedni chcą klezmerowi pomóc, inni na nim zarobić. Wszyscy zaś są w śmiertelnym niebezpieczeństwie – leśny spacer zamienia się w walkę o przetrwanie. Kameralny film, łączący konwencje dramatu obyczajowego, filmu drogi oraz trzymającego w napięciu thrillera, jest ostrzeżeniem przed wojną, której okrucieństwo nie omija nikogo. Uwagę zwracają tu przede wszystkim dialogi, doskonale imitujące dawną polszczyznę oraz złożony rysunek psychologiczny postaci, przejmująco zagranych przez młodych aktorów.