A w szczególności takimi wspaniałościami jak "Candyman" czy "Koszmar z ulicy Wiązów". Upiorna
postać pani z rozciętymi ustami robi wrażenie, w niektórych scenach jest naprawdę dobry klimat.
Niestety w innych już mniej. Jakby film kręciły dwie osoby, albo jakby reżyser stwierdził, że tylko
część scen grozy zrobi w amerykańskim stylu, a resztę to już jak wyjdzie. Właśnie dlatego film
sprawia wrażenie nierównego. Poza tym, jak na slasher, to jest tu trochę za mało krwawych
atrakcji (to znaczy czerwono jest, ale przy innych japońskich produkcjach wypada film blado).
Nasza upiorzyca niestety większą przyjemność czerpie z bicia ręką i kopania niż z dźgania
nożyczkami.