W zasadzie opisana przez Ciebie legenda jest tylko bazą dla prawdziwej miejskiej legendy:)

Zgodnie z ta historią gdzieś w Japonii mąż zabił żonę w 1979, jakiś czas po tym wydarzeniu ktoś zaczął zabijać dzieci w okolicy (tu fakty się kończą), powodowani masową histerią ludzie zaczęli wmawiać sobie, że to duch żony zabitej na wzór feudalnej legendy, która teraz chodzi z nożycami w płaszczu i masce (prawdopodobnie rzeczywiście parę razy zobaczono taką kobietę tyle, że bez nożyczek. Takie maski sa popularne w Japonii, ludzie noszą je, żeby nie zarażać innych kiedy sami się rozchorują) i pytająca napotkane dzieci czy jest ładna. W przypadku zaprzeczenia miała takie dziecko zabijać. W przypadku potwierdzenia miała zdejmować maskę i pytać czy wciąż jest, a wtedy w przypadku ponownie pozytywnej odpowiedzi rozcinać ofierze usta na swój wzór (w wypadku zaprzeczenia ponownie zabijać). Miała być niezwykle szybka, a powstrzymywać miały ją tylko dwie rzeczy: niejednoznaczna odpowiedź i stwierdzenie, że jest się umówionym i się śpieszy byle nie spóżnić. W pierwszym wypadku miałaby zastanawiać się co oznacza odpowiedź dając czas na ucieczkę, a w drugim wręcz przeprosić za przeszkodzenie i zostawić w spokoju.

Sama legenda spowodowała taką panikę, że dzieci rzeczywiście były odprowadzane przez nauczycieli do domów, a kobieta zaczęła być dostrzegana w wielu innych miastach.

Właśnie korzenie tej miejskiej legendy postrzegam jako warte odnotowania. Właściwie uznałem, że współczesna wersja jest dość dobrze znana osobom zainteresowanym tą tematyką, ale przybliżenie jej przez ciebie ma szansę trafić do tych, którzy o całej historii nie wiedzą nic, a sam film traktują w kategorii kolejnego wymyślnego, "skośnego" straszaka:)

Ta jest o tyle ciekawa, że rzeczywiście ma za sobą pewne fakty, które stres społeczeństwa zmienił w masową panikę rozprzestrzeniającą się z miasta do miasta.

Swoją drogą interesujący jest fakt, że o ile większość amerykańskich/europejskich miejskich legend działa na zasadzie coś kiedyś i nic z tego nie wynika tak naprawdę (ba za przykład dać slender mana, który został wymyślony na konkurs), a w wypadku Japońskich zwykle mają za sobą jakąś rzeczywistą historię (jak np w redroomie).