Eeee... Nie

Pierwsze pięć pozycji bezdyskusyjnie. Dalej kwestia gustu.

Kiedyś TCM nazywano nie slasherem a survival horrorem. Do survival horroru wlicza się też film Wzgórza mają oczy. Z tych bardziej współczesnych filmów tego typu należy Wolf Creek. A jego łagodną odmianą jest Deliverance. Bohaterowie tych filmów nie muszą być nastolatkami i nie ma final girl. Nie musi być seksu. To go odróżnia od slasherów.

TCM powstało gdy termin slasher nie istniał a jego reguły nie były tak jasne. Jednak mimo to film z '74 ma wszystkie jego elementy - są nastolatki, jest final girl i jest zamaskowany gościu z narzędziem zbrodni. Był w zasadzie pierwszym pełnoprawnym slasherem na cztery lata przed Halloween, który wszystko już jasno ustalił i porobił mnóstwo swoich klonów z tym najważniejszym na czele - Piątkiem trzynastego. Koszmar Wesa też ma wszystkie typy slashera, różni się twórczym pomysłem na film bo nasz zabójca działa w umysłach nastolatków ale wszystkie podstawowe składowe są żywcem wyjęte z Halloween. Myers nie był do końca realną postacią, to bardziej demon umysłu - coś co podchwycił też Craven i wymyślił swojego Boogeymana.

Różnica jest taka, że TCM i Halloween nie były pustą rozrywką, to były filmy o czymś, powstały w jakimś celu. TCM miał jasno określone zadanie, wykpić tzw. rodzinę, której każdy członek w ogóle do siebie nie pasuje i są rodziną tylko z nazwy. W istocie rodzina tak odległa od familijnego modelu z jakichś szkółek niedzielnych to zbiorowisko patologicznych, zwichrowanych jednostek. Halloween też powstał z fascynacji Carpentera chorymi psychicznie ludźmi. A sam film okazał się studium istnienia zła w świecie. Choć jest to też hołd dla Psychozy.

Natomiast trudno powiedzieć że Koszmar z ulicy Wiązów powstał w innych celach niż rozrywkowe. Trudno powiedzieć, że nawiedzający w snach Freddy jest symbolem czegokolwiek. Slashery okazały się i do dzisiaj są źródłem rajcującej rozrywki w której grupa idiotów jest szlachtowana ku uciesze widza. Takie krwawe kryminały dla młodzieży. Ale początki slashery miały ambitne. Potem okazało się że tych ambicji nie potrzebują, wystarczy zabawa. I z jakiegoś powodu są do dziś chętnie oglądane bo w tej manierze coś jest co się dobrze sprzedaje.